In een ongelijke samenleving wordt onderwijs doorgaans gezien als 'de grote gelijkmaker’. Op school krijgen alle kinderen de mogelijkheid om bepaalde kennis en vaardigheden te ontwikkelen en hun talenten te ontdekken en ontplooien, waardoor hun ontwikkeling niet louter afhangt van wat ze toevallig vanuit huis meekrijgen. Elffers laat zien dat onderwijs evenzeer fungeert als 'grote ongelijkmaker’. Diploma’s spelen in onze samenleving een bepalende rol in de verdeling van inkomen, status en macht, terwijl de kansen van verschillende groepen in onze samenleving om die diploma’s te behalen allerminst gelijk zijn.
Elffers bespreekt waarom het zo lastig lijkt om hierin verandering te brengen. Begrijpen we het probleem niet goed, beschikken we over onvoldoende oplossingen, of is er wellicht (ook) iets anders aan de hand? Ze staat in het bijzonder stil bij de rol van degenen die een gunstige positie bekleden binnen het huidige systeem. Als we echt verandering willen, zullen we op de universiteit ook zelf met de billen bloot moeten. Welke rol vervullen wij eigenlijk in een diplomakapitalistische samenleving? En moeten we dat gewilde diplomakapitaal wel zo massaal blijven produceren?