• Door studenten

• Diversiteit,
• Digitaal,
• Inclusie & Participatie,
• Demografie

MSc thesis - LHBTQI+ migranten in een 'datafied city': een kwalitatief onderzoek naar het gebruik van (geo)data in Amsterdam

Data is de meest waardevolle hulpbron van de 21e eeuw. Steden als Amsterdam hanteren een data-gestuurde aanpak om mensgerichte diensten te ontwikkelen en de levenskwaliteit van stadsbewoners te verbeteren. Bij de data-gedreven ontwikkeling van steden speelt ook het gebruik van (geo)data een prominente rol. Hoewel de snelle dataficatie van steden kan worden gezien als een stap in de richting van futuristische stedelijke ontwikkeling, moeten steden rekening houden met de groeiende bezorgdheid over de inbreuk op de privacy van mensen, hyperzichtbaarheid of vooringenomen profilering van de betrokkenen. Dergelijke kwesties zijn van bijzonder belang wanneer ze worden bekeken vanuit het perspectief van groepen die historisch zijn gediscrimineerd. Op basis van literatuur over kritische datastudies, heeft mijn onderzoek tot doel dergelijke (geo)dataproblemen te begrijpen vanuit het perspectief van zelf-geïdentificeerde LGBTQI+ migranten die in de snel datafyserende stad Amsterdam wonen. Nadat ik de zorgen van mijn gesprekspartners heb geïdentificeerd, vraag ik hoe verreikend het databeleid van de stad is om rekening te houden met die zorgen. Ik hield acht semi-gestructureerde online interviews met LHBTQI+ migranten die in Amsterdam wonen en verzamelde 32 rapporten van de Commissie Persoonsgegevens, Amsterdam tussen de jaren 2017 en 2020, om inzicht te krijgen in de laatste. De gegevens werden geanalyseerd met behulp van thematische analyse. Uit de interviews kwamen drie hoofdthema's naar voren over de zorgen en acties van de respondenten over het gebruik van hun (geo)data: 1) Veiligheid en gemak troeft Privacy; 2) Bewustwording van dataficatie vormt waargenomen risico; en 3) Toestemming is onderworpen aan Power Dynamics in Urban Datafication. De stadsrapporten hebben echter een beperkt antwoord op de gesignaleerde zorgen. Ik kijk kritisch naar deze asymmetrie in zorgen en reacties door de lens van datajustitie. Op basis van deze bevindingen betoog ik dat een stad meer nodig heeft dan alleen gegevensverzameling om haar gemarginaliseerde gemeenschap te ondersteunen; de stad moet de ongelijke machtsdynamiek erkennen en aanpakken om een ​​rechtvaardige en inclusieve gedatafieerde stad te bouwen.

Media