Verslag bijeenkomst
Om niet langer de grenzen van onze planeet te overschrijden is er een alternatief economisch model nodig, stelt Ruurd Priester. Dit nieuwe model, de donut economie, is volgens hem toepasbaar op grote en kleine processen waarbij andere waarden dan economische groei centraal staan. Deze donut economie heeft zijn oorsprong bij Kate Raworth. Zij stelt dat de economische groei niet eindeloos is en draagt daarom de donut voor als alternatief economisch doel. Waarbij de middelste ring van de cirkel de sociale basis met eerste levensbehoeften voorstelt en de buitenkant een veilig ecologisch plafond. Zodoende kan de donut een kompas zijn voor menselijke welvaart. In het hart van de donut staan twee ontwerpprincipes: regeneratief en gedistribueerd. Wat betekent dat? Het herstellen van (regeneratief) bijvoorbeeld de bodemkwaliteit terugdringen van verzuring en de levering van voorzieningen (gedistribueerd) die nodig zijn om te leven. Deze grenzen laten ons gedijen binnen de grenzen van de aarde.
Enerzijds is het volgens Priester belangrijk om tot een nieuw economisch model te komen en het grotere beeld te tonen (bv. op systeemniveau), maar anderzijds biedt de donut ook een agenderende functie en call to action. Het samen creëren van een mooie en duurzame planeet. Hier samen aan werken is volgens hem afhankelijk van ‘groene bolletjes’. Deze groene bolletjes zijn mensen die voor zich zien hoe het anders kan en wacht niet op anderen. Zij inspireren en verbinden zich al doende. Deze ‘makers’ zijn enkel 1% van de samenleving en bindt 9% aan volgers aan zich, waardoor een verandering ontstaat. Essentieel aan deze verandering is om het huidige doel te veranderen: een andere economische groei. ‘Het realiseren van de behoeftes van iedereen binnen de draagkracht van de aarde’ is volgens Raworth dit nieuwe doel en verbeeld zich in de donut. Een omschrijving van dit doel wordt concreet gemaakt via de 9 planetaire grenzen zoals kritieke levensondersteunende systemen van de aarde (bv. biodiversiteit, grondconversie, klimaatozonlaag, zoetwateronttrekking, etc.) en 12 dimensies voor de sociale basis (afgeleid aan internationaal overeengekomen sociale normen). Tussen deze sociale en planetaire grenzen ligt een ecologisch veilige en sociaal rechtvaardige ruimte voor ons.