• Historisch

• Diversiteit,
• Inclusie & Participatie

De onvoltooide dekolonisatie en de geschiedschrijving van Suriname

Suriname werd in 1975 een onafhankelijke republiek. Het Surinaamse buitenland bleef echter in de eerste plaats Nederland, en de jonge staat belandde in een fase van 'schele onafhankelijkheid': 'een oog
gericht op de nationale toekomst. En het andere op de vluchtweg richting voormalig "moederland".
Een kleine vijftien jaar na de onafhankelijkheidsverklaring is de vluchtweg weliswaar minder toegankelijk. De recente Surinaamse geschiedenis blijkt echter nog steeds nauw verbonden met de Nederlandse - al was het maar omdat een derde van de Surinaamse bevolking in 'Bakrakondre' woont. De dekolonisatie van Suriname is verre van voltooid. In dit artikel staat één aspect van dit onvoltooide proces centraal:
de na-oorlogse ontwikkeling van de historiografie van Suriname. Aan de hand van een beknopt overzicht van de belangrijkste historische studies en themata zal worden nagegaan in hoeverre er sprake is van
een dekolonisatie van de geschiedschrijving en van een uiteenlopen van Surinaamse en Nederlandse perspectieven. Tevens komt aan de orde onder welke omstandigheden in Suriname en Nederland geschiedenis wordt geschreven en onderwezen, evenals de consequenties hiervan voor de dekolonisatie van 'het historisch bedrijf'.

Media