De opgegraven plattegrond van de 18de-eeuwse Oranjerie van Frankendael
De houten bovenbouw van de Oranjerie omstreeks 1870
Oranjerie in Frankendael
Archeologisch onderzoek Middenweg (2003)
Frankendael aan de Middenweg 72 in de Watergraafsmeer is de enige nog intacte 18de-eeuwse buitenplaats van Amsterdam. Dit historische buiten bestond uit een herenhuis met een uitgebreid tuincomplex. De 18de-eeuwse geometrische tuin groeide in de 19de eeuw uit tot een parkachtige landschapstuin. In 2000 is in opdracht van het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer door Albers Adviezen/Guinée Landschapsarchitect een plan ontwikkeld voor herstel van de 18de-eeuwse tuin in het huidige park Frankendael. In 2003 is de herinrichting van start gegaan. Hierbij waren graafwerkzaamheden noodzakelijk, onder meer voor de aanleg van een drainage systeem. In een sleuf aan de noordzijde van de tuin achter het huis stuitte men in oktober 2003 op metselwerk. Er bestond onduidelijkheid over de herkomst en datering van het muurwerk en gezien het historische karakter van de tuin is besloten tot een archeologisch noodonderzoek om de bouwresten nader te kunnen identificeren. De opgraving vond plaats in oktober en november 2003.
Het onderzoek heeft aangetoond dat het bouwwerk uit het tweede kwart van de 18de eeuw dateerde en tot in de vroege 19de eeuw als oranjerie of plantenkas dienst heeft gedaan. Het gebouwtje had een typische ruitvormige plattegrond met een gebogen zijde waarin ramen waren geplaatst. De houten opbouw van de oranjerie is bij de inrichting van de theetuin in 1835 van zijn onderstuk gehaald en verplaatst om als theehuis of volière te dienen op de locatie in het noorden van het landgoed. De fundamenten met de vloeren zijn toen met grond afgedekt.
Meer informatie is te vinden in onderstaand rapport AAR27 (zie Documenten)
Afbeelding credits
Icon afbeelding: FKD1 (03-10-31) 007.jpg