In opdracht van de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme voerde het Verwey-Jonker Instituut samen met Movisie, LKCA en het Mulier Instituut een onderzoek uit naar discriminatie op het gebied van sport en cultuur.
Op basis van dit onderzoek is een aantal algemene lessen voor de wetgever geformuleerd. Deze zijn hier kort weergegeven en uitgebreider toegelicht in de deelconclusies en conclusie.
- De sport- en cultuursector worden beide vaak genoemd als innovatieve en verbindende sectoren. Hierdoor kunnen zij vaak beschouwd worden als instrumenteel om inclusie te realiseren, waardoor er minder oog is voor de discriminatieproblemen en mechanismen die ook binnen deze sectoren spelen.
- Het streven naar diversiteit en inclusie is niet hetzelfde als het bestrijden van discriminatie, racisme en uitsluiting. Toch wordt er vooral – of alleen acties te ontwikkelen op antidiscriminatie.
- Veel focus ligt op cijfermatige diversiteit, maar dit alleen zorgt niet voor een inclusieve sector. Hiervoor is meer nodig, waarbij inclusie beschouwd moet worden als uitgangspunt en niet als een taak ’voor erbij’.
- Beide sectoren zijn veelomvattend en gefragmenteerd georganiseerd en vertegenwoordigd. Ondanks de ontwikkeling van diverse diversiteit inclusie en antidiscriminatie instrumenten, methodieken, trainingen en codes betekent dit niet dat iedereen in de sector zich eigenaar maakt van deze problemen of zich hier überhaupt bewust van is.
- Om institutionele vormen van discriminatie en uitsluiting aan te pakken is meer nodig, maar nu speelt de discussie wie hier de verantwoordelijkheid voor moet nemen of invloed kan uitoefenen. Partijen kijken naar elkaar, de overheid en vice versa.
- Organisaties binnen de sector lijken diversiteit en inclusie vooral extern te weerspiegelen, maar minder op intern niveau.
Auteurs: Nienke de Wit, Laura Jak, Rens Cremers, Agnes Elling
Amalia Deekman, Miriam Geerdes-Gazzah, Manou Anselma, Rutger de Kwaasteniet & Tessa Visser
Met medewerking van René Broekroelofs, Hanneke Felten, Koen Kros & Onno de Zwart
Bron: Verwey-Jonkers Instituut