Terwijl outsourcingmodellen van postindustriële samenlevingen zich voorheen hebben gericht op goedkoop werk in het mondiale zuiden, laten de huidige trends zien hoe digitale platforms werk automatiseren, datafysiseren en uiteindelijk uitbesteden aan technologie. En naarmate technologische veranderingen werken, zal ook de relatie in het mondiale Zuiden zich moeten aanpassen. De mondiale toeleveringsketens, het verkeer van mensen, informatie en dingen zullen de komende jaren dramatisch veranderen door de bemiddeling van deze platforms.
Deze studie is een multidisciplinaire aanpak die gebaseerd is op drie vakgebieden: stedelijke studies, platformstudies en (kritische) postkoloniale studies. Vanuit het perspectief van stedelijke studies richt het onderzoek zich vooral op de materiële cultuur binnen het concept van de circulaire economie. Dit omvat het gebruik, de consumptie, de creatie en de handel van tastbare objecten, evenals de normen en rituelen die de objecten creëren of waaraan ze deelnemen. Socio-technologische innovatie op het gebied van het beheer van materiële hulpbronnen kan worden gezien als de basis van de onderzoek, dat de brug vormt naar platformstudies. Digitale platforms zijn een integraal onderdeel geworden van het sociale weefsel in de stedelijke context, en dus ook een belangrijk onderdeel van de manier waarop mensen met elkaar omgaan. In essentie helpen deze twee disciplines bij het onderzoek hoe materiële en digitale cultuur elkaar ontmoeten als een manier om een duurzame toekomstige economie voor steden te ontwerpen en te beheren. Veel van de huidige digitale platforms die in de stedelijke context opereren, zijn echter extractief en uitbuitend gebleken. Hier introduceert dit onderzoek kritische (postkoloniale) studies om de twee voormalige velden te informeren en een kritisch raamwerk te bieden voor de rol van platforms in de stedelijke context.