Zeven van de tien gezinsmigranten vinden dat ze genoeg hulp krijgen met het beginnen van hun nieuwe leven in Amsterdam. Het is bijna altijd de partner die deze hulp biedt, bijvoorbeeld met informatie over de stad, Nederlands oefenen en vrienden maken. Ook heeft de partner vaak al een woning in Amsterdam. Thema’s waarbij gezinsmigranten het vaakst meer hulp kunnen gebruiken zijn Nederlands leren, werk vinden en de inburgeringscursus.
Gezinsmigranten in het kort
Gezinsmigranten zijn personen met een niet-Nederlandse nationaliteit die naar Nederland zijn verhuizd om bij hun partner of ouder(s) te wonen. Ze zijn alleen verplicht om in te burgeren wanneer ze van buiten de EU komen en tussen de 18 en 66 jaar zijn. In de periode 2013-2019 werden ruim 6.000 Amsterdamse gezinsmigranten inburgeringsplichtig.
De meeste Amsterdamse gezinsmigranten zijn jonger dan 40 jaar (76%), vrouw (63%) en/of niet-westers (76%). De sociaaleconomische status loopt sterk uiteen. Van de deelnemers aan de enquete is 50% hoogopgeleid, 27% middelbaar en 16% laagopgeleid. Ruim driekwart heeft een partner die goed Nederlands spreekt.
Voor veel gezinsmigranten is het niet gemakkelijk om te voldoen aan de inburgeringsplicht. De meerderheid vindt Nederlands een moeilijke taal. Ook de kosten kunnen een probleem zijn. Ruim een kwart van de gezinsmigranten sluit voor de inburgering bij DUO een lening af van maximaal €10.000. Deze groep is relatief kwetsbaar. Het gaat vaker om laagopgeleiden, huishoudens met kinderen en migranten met een partner die niet goed Nederlands spreekt. Veel gezinsmigranten lukt het niet om binnen de gestelde termijn van drie jaar de inburgering af te ronden. Van de inburgeraars die tussen 2013 en 2016 inburgeringsplichtig werden, kreeg 21% een boete van maximaal € 1.250 omdat ze de inburgering niet op tijd hadden afgerond.
Onderzoeksrapport: Gezinsmigranten in Amsterdam
In opdracht van WPI heeft OIS onderzoek gedaan naar de situatie van inburgeringsplichtige gezinsmigranten in Amsterdam. Doel van het onderzoek is om meer inzicht te krijgen in de samenstelling van deze groep Amsterdammers, hun ervaringen binnen het huidige inburgeringsstelsel en hun ondersteuningsbehoeften. Voor het onderzoek is gebruik gemaakt van registraties (BRP, CBS en DUO), een enquête die is ingevuld door ruim 500 gezinsmigranten en zeven individuele interviews van een uur.
