Een veilige, vreedzame stad waar iedereen vrij kan zijn
Ik ben geboren en getogen in Amsterdam-Zuid en ik heb me altijd heel fijn gevoeld in Amsterdam. Als ik een tijdje ergens anders had gewoond en terugkwam, dan voelde ik me er altijd weer ontzettend thuis. In Amsterdam-Zuid groeien kinderen natuurlijk best beschermd op. Ik herinner me dat ook zo. Als ik op kamp ging en de andere kinderen zeiden: “Kom jij uit Amsterdam? Met al die drugs? Hoe kan je daar leven?” dan snapte ik niet waar ze het over hadden. Ik zag wel eens graffiti, wist ook wel dat ik ‘in de grote stad’ woonde, maar onveilig voelde ik me nooit. Ik woon nu in Amsterdam-Oost en heb zelf kinderen en ik ben heel blij dat ook zij zich zo veilig en vrij voelen in Amsterdam. Nog meer dan ik in mijn jeugd zijn zij veel op straat met vrienden: een van hen ook in Zuid, want daar zit hij op school. Dat dat kan, dat is wat ik nodig heb in Amsterdam. Ik ben me ook heel bewust dat die vrijheid en vrede niet vanzelfsprekend is: die kan ook afnemen en wordt op dit moment ook niet door iedereen in Amsterdam zo ervaren. Er is nog altijd veel ongelijkheid: dat is niet zo zeer gebonden aan de buurt waar je woont, als wel uit het milieu waaruit je komt. Mijn kinderen hebben veel kansen, andere kinderen hebben die veel minder. Als ik een ding wens is dat die ongelijkheid steeds kleiner wordt en Amsterdam een emancipatiemachine blijft.
Leeftijd: 44 jaar
Stadsdeel: Zuid (en Oost)