Wat ik een mooie ontwikkeling in Zuidoost vind, is dat het stadsdeel steeds diverser wordt. In de diversiteit zie ik wel dat we nog steeds op eilandjes van elkaar bewegen, we zijn heel hecht maar met de mensen die we kennen. Het zou mooi zijn als we elkaar mee konden trekken in onze groei en verandering. Dat nieuwe bewoners de oude bewoners meetrekken, in dingen als de nieuwe moestuintjes bij mij om de hoek. We kijken nu nog op een afstandje naar elkaar, dit vind ik jammer. Als we elkaar mee trekken in de ontwikkeling kan het stadsdeel na een tijdje ook meer op afstand staan. Dit zeg ik nu wel, maar ik doe er zelf ook niet echt aan mee, waarom niet? Omdat ik druk ben met andere dingen en het nu voor mijn eigen leven en acties geen prioriteit heeft. Heel dubbel, want ik zou het wel willen. Misschien speelt het gevoel van ‘wat kom ik er eigenlijk doen’ ook wel mee, ook ik moet over die drempel stappen. De verandering in Zuidoost neemt als risico mee dat de ene groep de ander misschien wel verdrijft, vooral als we zo op eilandjes blijven leven. Komt er een moment dat oude bewoners zich niet meer thuis voelen in dit stadsdeel?
Wat ik concreet zou willen zien in Zuidoost is een zaal of zalencentrum waar we samen kunnen komen. Dit is er nu nier en er is grote behoefte aan.
Leeftijd: 40
Stadsdeel: Zuid-Oost