Ik ben in gesprek gegaan met Soe van Dijk, die bij mij in de straat woont. Al vrij snel kwamen wij op het onderwerp van betaalbare (jongeren)woningen. Zij voelt zich nauw verbonden met dit onderwerp omdat dit een steeds groter probleem begint te worden bij leeftijdsgenoten.
Hoewel het vinden van een studentenkamer voor velen al een flinke opgave was, begint het onmogelijke pas echt wanneer je een plekje voor jezelf zoekt in deze stad. Deze groep jonge starters kunnen zich nog lang geen koophuis permitteren maar verdienen vaak net te veel voor een sociale huurwoning en zijn aangewezen op het wilde westen die de Amsterdamse woningmarkt heet. Wie wel onder de inkomensgrens zit had zich gelijk op zijn 18e moeten inschrijven om kans te maken op een jongerenwoning. De rest hoopt op een lotingwoning maar eindigt vaak in een veel te dure vrijesectorwoning, ‘geholpen’ door een makelaar die de regels aan zijn laars lapt. Of ze verdwijnen. Steeds vaker hoort ze verhalen van kennissen die zijn uitgeweken naar Rotterdam of Utrecht, iets waar zij als geboren Amsterdammer veel moeite mee heeft. Om Amsterdam een gemengde stad te houden, zijn betaalbare jongerenwoningen noodzakelijk.
Daarom roept ze op om meer te experimenteren met alternatieve woonvormen, zoals bijvoorbeeld tiny-houses. Niet alleen hebben ze dan straks eindelijk een plekje voor onszelf, maar verlagen we ook onze ecologische voetafdruk.
Leeftijd gesprekspartner: 25
Eigen Leeftijd: -
Stadsdeel: West