Bron: https://whoiswe.hetnieuweinstituut.nl
Digitale presentatie Who is We: https://whoiswe.nl/
Who is We? bevraagt structuren en narratieven die onze steden domineren en voorziet deze van een alternatief dat Anders is: vrouwelijk, van kleur, queer en multispecies. Het Nieuwe Instituut, de commissioner van het Nederlandse paviljoen, geeft gehoor aan de oproep van hoofdcurator Hashim Sarkis om een ‘nieuw ruimtelijk contract’ te ontwikkelen voor ‘de manier waarop wij samenleven’, door eerst de vraag te stellen: 'Who is We?'
Architect Afaina de Jong en kunstenaar Debra Solomon presenteren twee mogelijke reacties op de Who is We? Zowel De Jong als Solomon deconstrueren in hun werk de normatieve opvattingen van ruimte zoals ‘terra nullius’ en ‘tabula rasa’ en maken tegelijkertijd datgene zichtbaar dat door de dominante ontwerpopvattingen onzichtbaar is gebleven. Ze benadrukken het belang van andere kennis, waarden en methodes voor een andere stedenbouw, waarbij ze zich mede beroepen op de kennis en praktijken van vrouwen die in de architectuurcanon niet voorkomen
Afaina de Jong stelt met haar onderzoek The Multiplicity of Other dat de ruimtelijke kennis van de overgrote meerderheid van de andere groepen van fundamenteel belang is om de dominantie van een eenzijdig universeel perspectief op steden te herzien. Gedreven door de urgentie van de klimaatcrisis presenteert Debra Solomon een Multispecies Urbanism die van belang is voor een rechtvaardige stedelijke ontwikkeling die wordt gedreven door wederkerige zorgrelaties.
Het paviljoen is een krachtig pleidooi tegen homogeniteit en monocultuur: verschil en meervoudigheid zijn een voorwaarde voor rechtvaardige, weerbare steden en samenlevingen
Bron: https://whoiswe.hetnieuweinstituut.nl
Digitale presentatie Who is We: https://whoiswe.nl/
Dit onderzoeksprogramma is in opdracht van Het Nieuwe Instituut, namens het ministerie van OCW, ontwikkeld en in samenwerking met gemeente Amsterdam tot stand gekomen. Als onderdeel van de Nederlandse bijdrage 'Who is We?', heeft Het Nieuwe Instituut de Chief Science Officer van gemeente Amsterdam gevraagd om het parallelle onderzoeksprogramma te orkestreren.
Naar aanleiding van de hoofdvraag van de 17e Architectuur Biënnale 'How will we live together?' en de wedervraag van het Nederlandse Paviljoen 'Who is we?', heeft de Chief Science Officer, Caroline Nevejan, het onderzoeksprogramma 'Values for Survival' in samenwerking met ontwerper dr. Huda AbiFarès vorm gegeven. De vraag 'Welke waarden hebben we nodig om samen te kunnen leven met elkaar en met al het andere leven op aarde in tijden van versnellende en stapelende crises?', stond daarin centraal. Nevejan en AbiFarès hebben meer dan honderd wetenschappers en kunstenaars gevraagd bij te dragen aan het onderzoek naar het samenbrengen van de fysieke en sociale agenda's in de stad.
Deze collectie bevat verschillende onderdelen van het onderzoeksprogramma 'Values for Survival'. Hier treft u meer (achtergrond) informatie in de mooie weg naar het onderzoek toe, alsmede de resultaten van het onderzoek in de cahiers.
De centrale vraag van de 17e Architectuurbiënnale is ‘How will we live together?’. Het Nederlandse Paviljoen beantwoordt deze vraag met een wedervraag; ‘Who is We?’. Met Multiplicity of Other en Multispecies Urbanism, presenteert het Nederlandse Paviljoen twee mogelijke antwoorden. Het onderzoeksprogramma Values for Survival geeft een andere, parallelle reactie op deze vragen: als we samen leven, zullen we moeten afstemmen op alle meervoudigheid en de meersoortigheid om ons heen. In Cahier 3 komt naar voren dat ‘wij en de wereld om ons heen ritme zijn’. Afstemmen op het ritme van anderen is een kernwaarde die we nu nodig hebben om te overleven.
In het laatste uur van de online opening van het Nederlandse Paviljoen, gaven drie muzikanten vanuit drie muzikale tradities een bijzonder concert ; Tuning to Rhythm. Tijdens deze online improvisatie is ritme, als verbindende kracht bij diversiteit, verkend. De eerste beat delen, elkaar openingen aanbieden, vertragingen overwinnen; de drie muzikanten verkennen hoe er tegelijkertijd afgestemd kan worden op verschil en op momenten van gedeelde harmonie. Met Sirishkumar Manji (tabla, zang), Mistah Isaac (gitaar, zang) en Reinier van Houdt (piano). Dit concert kwam tot stand na tien uur repeteren. Met dank aan Source Elements voor de genetwerkte muziekondersteuning.
De gesprekken tussen Source Elements en de drie muzikanten van het onderstaande concert, kunnen al gelezen worden (alleen in het Engels beschikbaar). Het concert zal later, samen met de repetities, aan deze collectie worden toegevoegd.
De huidige maatschappelijke veranderingen leiden tot een meer gedifferentieerde opvatting van architectuur. Het Nieuwe Instituut verkent en presenteert deze veelzijdige architectuurpraktijk vanuit de ambitie nieuwe uitdagingen en veelal innovatieve strategieën zichtbaar te maken en te bediscussiëren. Het Rijksarchief voor Nederlandse Architectuur en Stedenbouw, onderdeel van Het Nieuwe Instituut, biedt inzicht in honderdvijftig jaar Nederlandse architectuur- en stedenbouwgeschiedenis. Het vormt een speculatieve bron van vooruitgangsdenken en bevat vele voorbeelden van de manieren waarop architectuur haar praktijk en verantwoordelijkheden heeft verbreed in reactie op maatschappelijke vraagstukken en technologische veranderingen.
Het Nieuwe Instituut kent op het gebied van internationalisering een aantal formele taken die zijn belegd bij het Agentschap en die waar mogelijk aan het inhoudelijk programma van Het Nieuwe Instituut worden verbonden. Hierbij staan uitwisseling en ontwikkeling van kennis, internationale samenwerking en uitbreiding van netwerken voorop.
Op basis van deze taken worden Nederlandse ontwerpers gepresenteerd op verschillende internationale podia, worden ze in staat gesteld internationale curatoren, ontwerpers en onderzoekers te ontmoeten en worden zogenoemde cross-overs georganiseerd die de uitwisseling van kennis mogelijk maken. Daarnaast vervult het Agentschap een coördinerende rol binnen de infrastructuur die Nederland kent op het gebied van internationalisering, die bijvoorbeeld tot uiting komt in de adviesfunctie voor ontwerpers die in het buitenland willen werken.
Op regionaal gebied werkt Het Nieuwe Instituut samen met lokale overheden en organisaties aan specifieke maatschappelijke vraagstukken waarbij een culturele interpretatie nieuwe benaderingswijzen kan bieden.
Het Nieuwe Instituut en het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie lanceerden begin oktober 2019 een open oproep voor een bijdrage aan het publiek parallelprogramma van het Nederlands Paviljoen. Dit programma vindt zowel voor, tijdens als na La Biennale plaats in Venetië of elders. Inzenders werden uitgenodigd in te spelen op het thema van het Nederlands paviljoen 'multispecies urbanism'. Zes ontwerpteams werden geselecteerd. Tijdens de opening op 20 mei zullen de drie projecten van Studio Wild, Failed Architecture en Studio Lada Hršak te zien zijn in een videoportret.
Context
Het Nieuwe Instituut en het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie bundelen hun krachten om de 17e Internationale Architectuurtentoonstelling van La Biennale di Venezia optimaal te benutten als internationaal podium voor actuele ruimtelijke en maatschappelijke vraagstukken en deze als katalysator op te vatten voor een doorlopend gesprek over de betekenis van architectuur voor onze manier van samenleven. Doel is om een grote veelzijdigheid aan stemmen uit het Nederlandse ontwerpveld te vertegenwoordigen in Venetië.
Selectie publiek parallelprogramma Nederlands paviljoen:
Failed Architecture met Stories on Earth. Stories on Earth is een poging om met storytelling en design een kritisch model te ontwikkelen waarmee het huidige narratief over de relatie tussen mens en natuur uitgedaagd kan worden.
Bureau LADA met Fisheye. Fisheye - Return of the Eel is een speculatief onderzoeksproject naar biodiversiteit in het water als model voor een 'water related society' waarin de mens een secundaire rol speelt.
Studio Wild met The Forbidden Garden of Europe. The Forbidden Garden of Europe onderzoekt in hoeverre ruimtelijke en sociale factoren invloed hebben op inclusieve manieren van samenleven.
Hoofdlocaties La Biennale Architettura 2020 – How will we live together?
Naast de gezamenlijke oproep schreef het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie een open oproep uit voor projecten op de hoofdlocaties van La Biennale Architettura 2020 met betrekking tot het overkoepelende thema 'How will we live together?' Hashim Sarkis zet de grote sociaal-maatschappelijke vragen van dit moment centraal aan de hand van vijf speerpunten: 'individuals', 'new households', 'emerging communities', 'across borders' en 'one planet'. Hij nodigde zes partijen met een Nederlandse achtergrond uit om te exposeren in een van de hoofdlocaties. Hiervan zijn drie ontwerpteams geselecteerd binnen de open oproep.
Selectie ontwikkelbudget hoofdlocaties:
Studio L A met City of Ceramics. City of Ceramics is een installatie die bestaat uit de kaart van Venetië op een vloer van zeer fragiele terrazzo-tegels. Met iedere stap komen er scheuren in de kaart, totdat deze aan het einde van de biënnale aan gruzelementen ligt en de bezoeker laat reflecteren op de eigen aanwezigheid in de stad.
FAST, Foundation for Achieving Seamless Territory met Watermelons, Sardines, Crabs, Sands, and other Sediments. Border Ecologies and the Gaza Strip. Dit project onderzoekt de problematiek in de Gazastrook vanuit een ecologisch perspectief. In een installatie bestaande uit een lange dinertafel met verschillende objecten, worden de uitkomsten naar de relatie tussen ecologie, cultuur en politiek in Gaza gepresenteerd.
Alessandra Covini en Giovanni Bellotti met Variations on a Birdcage. Variations on a Birdcage is een onderzoek naar objecten die zorgen voor een directe ontmoeting tussen mens en dier. Dit resulteert in een speelse installatie waarop mensen en vogels invloed kunnen uitoefenen door te spelen, transformeren, cultiveren en te voeden.
Bron: stimuleringsfonds.nl
Prof. dr. Caroline Nevejan is de Chief Science Officer van de Gemeente Amsterdam. In die hoedanigheid orkestreert ze onderzoek tussen de gemeente en de verschillende universiteiten, hogescholen en kunstacademies die de stad rijk is. Caroline Nevejan is per 2017 benoemd en combineert deze functie met een bijzonder hoogleraarschap aan de Universiteit van Amsterdam. Zij vult het Chief Science Office in met een bijzondere nadruk op interdiciplinariteit, samenwerking en synergie.
In deze collecties vindt u verschillende onderzoeken, interviews, presentaties en artikelen met en door Caroline Nevejan, zowel in het Nederlands als in het Engels. Bij 'meer informatie' vindt u de visie en missie die Caroline Nevejan formuleert voor haar ambtstermijn en vindt u de link naar al haar publicaties.
Visie
Amsterdam is een kennisstad en kan de concurrentie aan met vergelijkbare steden in Nederland, Europa en de wereld. Amsterdam heeft een duurzame kennisinfrastructuur waarin een gestructureerde verbinding tussen onderzoek en maatschappelijke ontwikkelingen in de stad dagelijks wordt vormgegeven. In de Amsterdamse kennisinfrastructuur worden onderzoek en kennisontwikkeling vanuit verschillende disciplines (alfa, bèta gamma) op verschillende wijzen (MBO, HBO, WO, artistiek, ambachtelijk, toegepast en fundamenteel wetenschappelijk) in projecten en duurzame netwerken samengebracht om zodoende maatschappelijke ontwikkelingen te inspireren.
Missie
Het verdiepen van het beleid van de gemeente Amsterdam door synergie met wetenschappelijk onderzoek en onderwijs vorm te geven. En het daarbij stimuleren van nieuwsgierigheid en samen onderzoek doen.Op een creatieve systematische manier met beleidsmakers, onderzoekers, ontwerpers en kunstenaars ontwikkelen van vernieuwende aanpakken en methodieken voor het oplossen van grootstedelijke vraagstukken (ontwerp denken). Dit biedt kansen om buiten bestaande paden te treden en recht te doen aan de diversiteit van de maatschappelijke agenda.De maatschappelijke relevantie van wetenschappelijk onderzoek en onderwijs wordt beter zichtbaar in de verbinding met de stedelijke vraagstukken. Caroline Nevejan is vanaf de jaren 80 betrokken geweest het vormgeven van de digitale cultuur. Als onderzoeker (ze is bijzonder hoogleraar bij de UvA) en ontwerper is ze daarom bij uitstek geschikt voor dit onderzoeksprogramma, juist omdat de coronacrisis betekende dat de digitale omgeving een integraal onderdeel werd van het onderzoek.
Kijk voor meer informatie op nevejan.org en klik hier voor de publicaties van Caroline Nevejan.