In Amsterdam wordt veel kennis verzameld over de stad. Deze kennis is nodig om goede beslissingen te kunnen nemen. In een democratie worden beslissingen over de stad genomen door de mensen van de stad. De mensen van de stad wonen in de stadsdelen. In de stadsdelen is nog meer kennis aanwezig over de leefomgeving, over de verbindingen die van belang zijn, over wat mensen graag samendoen, over waar mensen graag samen zijn of juist alleen. In het stadsdeel komt de kennis van de stad en de bijzondere kennis van het stadsdeel samen.
De stad Amsterdam onderzoekt en verzamelt veel informatie en veel data. Met deze kennis worden grafieken en kaarten gemaakt om zo beter beleid te kunnen maken. Amsterdam heeft een open en integer databeleid. De kaarten, grafieken en zelfs de oorspronkelijke datasets staan op internet op de website van de gemeente Amsterdam. In de stadsdelen vinden verschillende experimenten plaats om ook de kennis van de stadsdelen beter zichtbaar te maken voor anderen. Het gaat over het huis, de straat en het plein waar we elke dag zijn. De lokale kennis in onze eigen woonomgeving maakt verschil. Deze kennis is tastbaar, die kan je beïnvloeden, die kan je maken en die kan je checken.
Je kan je eigen huis aanraken op de maquette en tegelijk in de digitale laag zien wat er allemaal aan kennis over je buurt te vinden is. Je kan verhalen vinden en verhalen toevoegen. Je kan jezelf op de kaart zetten, zien wie er allemaal naast je staat en met wie je je kan verbinden. Met ons allen op de kaart, met wat we doen en met wat we voelen en met wat we weten, zo ontstaat kennis voor democratie.
-
Project
Democracy by Design
Om lokale kennis te verzamelen en om de kennis van de stad te delen, is het onderzoek ‘Mapping for Democracy’ uitgevoerd in Amsterdam Nieuw-West en Amsterdam Zuidoost. Initiatieven en verbindingen, formele en informele cultuur, ontwerp en organisaties worden zichtbaar gemaakt. De kennis van de mensen wordt fysiek en digitaal op de kaart geplaatst. Met de kaart, de maquette en de digitale laag kunnen we spelen. Kennis voor de Stad, (Mapping for Democracy) is een voorstel om in stadsdeelkantoren, met bewoners en ambtenaren, deze lokale kennisontwikkeling mogelijk te maken.
-
Artikel
Straatwaarden
Het Straatwaarden-project is een verkennend onderzoek naar erfgoedprocessen in de leefomgeving, een terrein dat het afgelopen decennium vooral werd aangeduid met ‘erfgoed en ruimte’. Projectleider Riemer Knoop positioneert de centrale vragen in Straatwaarden, bespreekt de opzet en betekenis van het onderzoek en doet verslag van de seminars en Ateliers.
-
Artikel
Speeltuinen, burgers en participatie: reflecties op kritische momenten in Amsterdam Oost
Hoe kun je omgaan met conflict in participatie processen? Na aanleiding van een jarenlange samenwerking met de gemeente Amsterdam ontwikkelde wij een methode om te reflecteren op conflict in processen van burgerparticipatie.
Het doel van dit schrijven is tweeledig. We analyseren twee casussen van participatie in Amsterdam Oost. Maar deze casusbeschrijvingen dienen ook een voorbeeld voor de ‘kritieke-momenten reflectiemethode’ die wij hebben ontwikkeld. De kritieke-momenten reflectiemethode is een manier om te begrijpen hoe, ondanks alle goede intenties, participatie vaak toch kan escaleren of tot nieuwe conflicten kan leiden. De methode die wij aandragen geeft professionals die participatie- of andere samenwerkingsverbanden willen bewerkstelligen, een handelingsrepertoire om actoren (spelers en betrokkenen die een actieve rol innemen en invloed hebben op een proces) en herinneringen een plek en rol te geven in het proces. De reflectie die in de methode wordt aangedragen is in Amsterdam Oost toegepast op de praktijk, met als doel beleidmakers en politici de mogelijkheid te bieden hun eigen handelen te begrijpen en nieuwe participatieprocessen te versterken.Verloo, N. & Lodder, N. (2016). Speeltuinen, burgers en participatie: reflecties op kritieke momenten Amsterdam Oost. Gemeente Amsterdam.
Permalink: http://hdl.handle.net/11245/1.541730
-
Artikel
Democratie is méér dan politiek alleen
Mensen hebben te weinig invloed op het reilen en zeilen van hun woningcorporaties, zorginstellingen en onderwijsorganisaties. Huurders, patiënten, leerlingen en hun ouders zijn dan wel niet de formele maar wel de morele eigenaar van deze organisaties. Dat moet zichtbaar worden gemaakt door mensen meer zeggenschap te geven over de instellingen die hun leven op de belangrijke gebieden van wonen, zorg en scholing bepalen. Dat stelt de Raad voor het Openbaar Bestuur in zijn advies ‘Democratie is méér dan politiek alleen. Burgers aan het roer in hun leefwereld’.
Maatschappelijke democratie
Maatschappelijke democratie is de basis van de democratische piramide. Deze piramide bestaat uit 5 niveaus.
Het topniveau van de democratische piramide is: Politieke democratie. Daaronder volgen vier niveaus waarop zeggenschap van burgers aan de orde is, de maatschappelijke democratie:
- Medezeggenschap: strategische vraagstukken
- Medezeggenschap: operationele vraagstukken
- Collectieve zeggenschap: bewonerscommissies en ouderraden
- Individuele zeggenschap: burger en professional, het basisniveau.
De ROB stelt vast dat zeker op lokaal niveau veel gemeenten experimenteren met nieuwe democratievormen, waarbij mensen direct invloed kunnen uitoefenen op belangrijke beslissingen in hun wijk of straat. In verschillende gemeenten wordt gewerkt met samenlevingsagenda’s, burgerjury’s, buurtbudgetten en maatschappelijke akkoorden in plaats van coalitieakkoorden. Woningcorporaties, zorginstellingen en onderwijsorganisaties blijven achter bij die ontwikkeling. ROB-voorzitter Jacques Wallage:
Een volle, rijke democratie is niet alleen een levende politieke democratie, maar óók een levende maatschappelijke democratie. Burgers zijn meer dan alleen staatsburgers, zij willen invloed op hun eigen leefwereld, ook buiten de politiek om. Daarom heeft de maatschappelijke democratie een forse impuls nodig.
Van afnemer naar eigenaar
De verantwoordelijkheid voor de domeinen zorg, onderwijs en wonen is de laatste decennia verschoven van overheidsorganisaties die publieke en politieke verantwoording afleggen, naar maatschappelijke organisaties. Die zijn hun patiënten, huurders en leerlingen en hun ouders vooral als afnemer van een dienst gaan benaderen. Ten onrechte betoogt de ROB. Wallage:
Het narratief van de burger als klant die een dienst afneemt is helaas nog dominant. Woningcorporaties, zorginstellingen en onderwijsorganisaties moeten mensen weer gaan zien als hun eigenaar. Daaruit volgt dan ook dat ze ruimte moeten krijgen om mee te denken, te beslissen en te helpen met uitvoeren. Een beperkte betrokkenheid ondergraaft de legitimiteit van deze organisaties, de onderlinge solidariteit die in de publieke sector nodig is en miskent de brede democratische rol van burgers.
De ROB wil met dit advies bijdragen aan het maatschappelijk debat over democratie die méér is dan alleen politieke democratie.
Het is het laatste advies dat verschijnt onder voorzitter Jacques Wallage. Hij neemt 29 juni 2017 na acht jaar afscheid van de Raad voor het Openbaar Bestuur. Zijn pleidooi voor verdere democratisering van politiek en samenleving was in die periode een constante in de adviezen van de Raad voor het Openbaar Bestuur.
Publicatiedatum: 28-06-2017
Bron: website ROB
-
Artikel
Democratisering in het coalitieakkoord
Excerpt uit "Een nieuwe lente een nieuw geluid"
Coalitieakkoord Groen Links/D66/PVDA/SP
Mei 2018.Bron: website Amsterdam