Artikel

Groen in de stad: Het perspectief van de vastgoedsector

Uit onderzoek van Dijkshoorn et al. (2014) kwam naar voren dat er weinig bedrijven in de stad actief in groen investeren. Als redenen werden genoemd dat het bedrijfsleven een beperkt bewustzijn heeft van de waarde van groen en ervan uitgaat dat de overheid (openbaar) groen onderhoud en financiert. De vraag die vervolgens naar boven komt is welke rol het bedrijfsleven kan hebben om bij te dragen aan de kwaliteit en kwantiteit van groen in de stedelijke omgeving.

Groen in de stad kan voorzien in verschillende maatschappelijke behoeften. De aanwezigheid van groen kan het welbevinden van mensen verhogen, de overlast van extreme neerslag verminderen en bijdragen aan het reduceren van hittestress. Daarmee draagt het bij aan klimaatadaptatie van steden. Verder draagt groen bij aan het creëren van een aantrekkelijk vestigingsklimaat voor bedrijven, verbetert het de luchtkwaliteit, zorgt het voor een rijke biodiversiteit in de stad en legt het CO2 vast.

Bij groen in de stad zijn veel stakeholders betrokken, zoals provincies, gemeenten, burgers en bedrijfsleven, ieder met eigen doelstelling en middelen. Lokale overheden zijn van oudsher verantwoordelijk voor de planning en het onderhoud van openbaar groen. Veel onderhoud aan (openbaar) groen wordt door hen gefinancierd. De laatste jaren zetten overheden zich in om de samenleving meer te betrekken bij natuur en daarmee de verantwoordelijkheid met burgers en bedrijven te delen, zowel in als buiten de steden. Daarbij zijn ze niet alleen op zoek naar handelingsperspectieven om stakeholders te betrekken bij de aanleg en het onderhoud van groen, maar ook naar nieuwe verdienmodellen voor groen.

Eerder onderzoek heeft inzicht opgeleverd in de mogelijkheden voor provincies om de maatschappelijke betrokkenheid voor meer groen in de stad via bottom-up initiatieven te vergroten (Dijkshoorn et al., 2016, 2017). Daarbij werd ook duidelijk hoe de verschillende betrokken stakeholders dachten over de rol en verantwoordelijkheden van andere stakeholders. Er is echter nog weinig zicht op de beweegredenen van de vastgoedsector om daadwerkelijk te investeren in groen in de stad. Uit onderzoek van Dijkshoorn et al. (2014) kwam naar voren dat er weinig bedrijven in de stad actief in groen investeren. Als redenen werden genoemd dat het bedrijfsleven een beperkt bewustzijn heeft van de waarde van groen en ervan uitgaat dat de overheid (openbaar) groen onderhoud en financiert. De vraag die vervolgens naar boven komt is welke rol het bedrijfsleven kan hebben om bij te dragen aan de kwaliteit en kwantiteit van groen in de stedelijke omgeving.

Het ministerie van LNV heeft Wageningen Economic Research gevraagd inzicht te geven in de manier waarop de vastgoedsector kijkt naar de rol van de verschillende actoren die betrokken zijn bij groen in de stad. In deze brochure hebben we dit zo opgetekend dat de lezer antwoord krijgt op deze vraag door de volgende deelvragen te behandelen:

• Hoe is de vastgoedsector betrokken bij groen in de stad?

• Hoe kijkt de vastgoedsector aan tegen de rollen van de verschillende stakeholders?

• Wanneer is de vastgoedsector bereid het voortouw te nemen in het realiseren van meer groen?

Dit is een verkennend onderzoek op basis van tien individuele interviews met stakeholders uit de vastgoedsector.

Bron: Dijkshoorn-Dekker, M., Kortstee, H., Michels, R., & Polman, N. (2018). Groen in de stad : het perspectief van de vastgoedsector. Wageningen Economic Research. https://edepot.wur.nl/455202

 

Media

Documenten