In de jaren 90 ben ik hier in West komen wonen. Ik begon op de mercatorplein en zes jaar later verhuisde ik samen met mijn man naar de Admiraal de Ruyterweg. Daar woon ik nog steeds en blijf hier voorlopig zitten.
De periode dat ik hier net kwam wonen, merkte ik dat het toch wel een witte buurt was en het veranderde naar een migranten buurt. Steeds meer gezinnen en kleine winkels en hierdoor kwamen er steeds meer buitenlandse winkels. Steeds meer Nederlandse winkels vertrokken, het werd echt overgenomen dor de migranten. Dat werden er steeds meer en meer. Het verloederde en woningen die niet goed bijgehouden werden.
Ze probeerden mooie flats te bouwen en de buurt op te knappen, maar mijn ouders waren oud en konden geen trappen meer lopen en alleen. Ze voelde zich er niet meer veilig, omdat de buurt erg achteruit ging. Voor de deur werd er gedeald. Als wij uit wilden gaan als jongeren stond er politie die ons niet toelieten.
Nu merk ik de laatste periode, dus vanaf de 20e eeuw. Dat zelfs mijn ouders verhuisd zijn naar het Oosten van het land. Zij waren er moe van de enige Nederlandse te zijn. Ze zijn blind en hadden een geleiden hond en mochten niet de winkels in komen, omdat er een cultuurverschil is betreffende een hond.
Wat ik merkte dat de plek waar ik woon, Adm Ruyterweg, woningen in de verkoop gezet werden. Hier voor woonden er allemaal verschillende mensen met verschillende culturen. Wij konden het wel kopen, maar al mijn buren niet en daarvoor in de plaats kwamen er allemaal Nederlandse mensen wonen. Ik woon er met heel veel plezier.
In deze straat staan geen fietsenrekken, dus al die mensen zetten hun fietsen op de stoep en hierdoor is er geen ruimte voor voetgangers. Gezien ik blind ben is dit wel lastig en moet ik vaak op het fietspad lopen. Graag zou ik gewoon weer als voetganger ruimte terug willen krijgen.
Ook zou ik beter openbaar vervoer willen. Alles is omgegooid en lijn 14 is eruit gehaald. Hierdoor kom ik erg moeilijk met OV van punt A naar B. Ik kan bijvoorbeeld niet meer in Slotermeer komen, bij mijn familie wat voorheen wel kon. Het kan allemaal veel efficiënter. Ook de haltes toegankelijk maken door middel van brede stoep en geleidenlijnen.
Binnen het verkeer wordt er veel nagedacht in het belang van de fietser, maar als voetganger vind ik ook dat daar meer naar gekeken mag worden. Wij, voetgangers, moeten ons in alle bochten wringen om veilig over te kunnen steken. Maar die fietsers nemen veelvoudig zomaar voorrang. Ik word regelmatig uitgescholden. Ik wil toch meer handhaving voor de fietsers en ook met licht rijden.
Leeftijd: 54
Stadsdeel: West