-
Collection
High Dosage Tutoring (HDT)
High Dosage Tutoring is an intensive educational intervention to increase the social-emotional well-being and the math level of children with a large learning disability. In this collection you will find various articles about this specific educational intervention and how it is currently being applied to Amsterdam schools.
The components below are part of the 'SEPP' (Scalable Education Programs Partnership) collection. This program was created by the University of Amsterdam and brings together the expertise of academic researchers, education policy makers and educational practitioners with the aim of creating a 'toolbox' of proven effective, scalable and potentially complementary educational interventions for underprivileged students (and their caregivers), develop them further and bring them to the attention.
Currently SEPP is involved in Amsterdam through the implementation of High Dosage Tutoring at various primary schools in the city. -
Article
Zijn wij de stad?
In 2022 deed Eva Baaren (hoofdredactie openresearch) mee aan 'Wij Zijn De Stad', een interactieve theatervoorstelling in de vorm van een levensgroot gezelschapsspel. Het doel van het spel: zo veel mogelijk mensen laten voelen wat kansongelijkheid is. Hieronder vind je haar verslag,
De inspiratiebron voor de theaterproductie Wij Zijn de Stad was voor Pepijn Smit, artistiek leider van het sociaal geëngageerde PS | theater, de documentaire Klassen. Na het zien van deze serie waarin een aantal kinderen uit groep 8 te Amsterdam Noord wordt gevolgd, zette Smit alle andere plannen ervoor opzij. Hoog tijd dus om dit stuk te gaan zien, of eigenlijk: te gaan spelen.
Met een twintigtal collega's van het gemeentelijk cluster Digitalisering, Informatie en Innovatie. belandde ik achterin de Kromhouthal met een fictief paspoort en persoonsgebonden dobbelsteen in de aanslag op een soort van levensgroot ganzenbord. Aan het eind van mijn kronkelpad van zo'n vijftig tegels stond een kleine, sappige chocoladetaart. Wie hem het eerst wist te bereiken mocht de taart verdelen.
Hardwerkende jongen met overgewicht
Om mijn nek hing het paspoort van Amir Youssef, een hardwerkende jongen met overgewicht uit een groot gezin met liefhebbende ouders, wonend in een achterstandswijk. Het feit dat hij een jongen was hielp hem in het spel vooruit. Dat zijn ouders bij elkaar waren en een eigen winkeltje hadden hielp ook.
Maar door zijn niet-westerse naam, slechtere gezondheid en achterstand op school hielden zijn kansen niet bepaald over. Na tien minuten spelen was er een aanzienlijk gat geslagen tussen de plek waar Amir stond, de middenmoters in het spel, en een klein clubje rijkeluiskinderen met dubbele voornamen helemaal vooraan. Slechts twee spelers waren er slechter aan toe dan Amir. Van de ene kon ik de naam niet lezen, op het plaatje van de ander stond Davina.
Maar net toen ik, Eva dus, dacht dat de booschap van het spel daarmee wel duidelijk was, gebeurden er dingen die ik niet zag aankomen. Zo raakte voor mij iemands koophuis onder water, verloor een ander zijn vaste inkomen en werd een derde beloond voor haar assertiviteit, om even later, door het lot bepaald, precies evenveel stappen in haar leven terug te moeten doen.
Weldoordachte productie
Wij Zijn De Stad bleek dus ingewikkelder in elkaar te zitten dan ik had vermoed. Hoe verder het spel vorderde, hoe meer ik werd overtuigd van deze weldoordachte productie, waarin allerhande gebeurtenissen en beslismomenten in de formule waren meegenomen. De achterstand waarmee een speler begon was weliswaar nauwelijks in te halen, maar toch was ruimte voor keuzes en fortuinlijke omstandigheden die op de wilskracht van een mens bijzondere uitwerkingen leken te hebben. ‘Negen van de tien keer wint één van de personages die kansrijk geboren wordt’, vertelden projectleider Rian Evers en acteur Judith Schuur mij na afloop, ‘maar wat er tijdens het spel gebeurt en hoe dit wordt ervaren staat niet vast.’
Zo ook bij mij niet. Met mijn personage Amir ging het langzaam beter: hij kreeg hulp uit onverwachte hoek, begon aan een tweede opleiding, vond werk, een huurhuis en een lief. Maar terwijl hij goed vooruit ging bemerkte ik een vreemd soort ongemak. Zijn kansarme lotgenoten raakten nog meer bij hem achterop, en ik voelde me ineens onzeker over zijn verbeterde positie.
Donker hoekje
Dat ongemak sloeg om in ongeloof toen Amir door pure mazzel van plek moest ruilen met ene Jan Joris. Daardoor kwam Amir helemaal vooraan te staan, slechts enkele tegels verwijderd van de taart. Jan Joris werd op zijn beurt flink op achterstand gezet. Dit kan niet kloppen, dacht ik: voor Amir is deze sprong naar voren veel te groot. En Jan Joris dan? Dit was toch een spel over kansongelijkheid?
Overtuigd dat er een weeffout in het spel moest zitten, zocht ik oogcontact met de spelleider, maar die was allesbehalve in verwarring. Langzaam begon het te dagen dat mijn verwondering over het feit dat Amir zover had kunnen weleens aan mijzelf kon liggen. Toen ik daarover wat langer nadacht begon er klein venijnig lampje te branden in een donker hoekje van mijn geest.
Eva Baaren werkt bij het Chief Science Office van de gemeente Amsterdam en is redacteur van openresearch.amsterdam. Ze omschrijft zichzelf als een 'redelijk kansrijke witte vrouw opgegroeid in een Gelders middenklassegezin'.
-
Article
Werken met culturele diversiteit
Voor je ligt de handreiking ’Werken met culturele diversiteit’. Deze handreiking voor professionals werkzaam bij Ouder- en Kindteams Amsterdam is een product van de Kenniswerkplaats Transformatie Jeugd Amsterdam (KeTJA). In de werkplaats werken Ouder- en Kindteams Amsterdam, de GGD en onderzoekers van het Verwey-Jonker instituut, de Vrije Universiteit en de beide hogescholen in de stad samen met SIPI, Trias Pedagogica en het Jeugdplatform Amsterdam aan het ontwikkelen en onderbouwen van (onderdelen van) de werkwijze van de Ouder- en Kindteams. De gemeente Amsterdam is een belangrijke partner en financierde de afgelopen jaren samen met ZonMw de activiteiten van de werkplaats. KeTJ is per zomer 2020 overgegan in KeTJAA, de Regionale Kenniswerkplaats Amsterdam Amstelland.
Bron: neja.nl
Auteurs:
Marjolijn Distelbrink, Verwey-Jonker InstituutWilma Aarts, S-IPI
2019Met dank aan:
Cecile Winkelman, Ouder- en Kindteams Amsterdam en collega’s die meedachtenVormgeving:
Reclamestudio SjeepCoördinatie en eindredactie:
Leonieke Boendermaker, Hogeschool van Amsterdam
-
Collection
Onderzoek: Participeren kan je leren
In deze collectie zijn de onderzoeksverslagen en rapportages te lezen.
Indeling
Deze onderzoekscollectie is opgedeeld In verschillende onderzoeksfasen en categorieën die pogen de probleemstelling te beantwoorden. De categorieën zijn ingedeeld op de deelonderwerpen van het onderzoek: politieke participatie, evaluatie en zelforganisatie. In de mappen van de deelonderwerpen vindt u ingedeeld in de verschillende onderzoeksfasen de gebrachte resultaten van dit onderzoek, de bijlagen en achtergrond documenten.
Onderzoeksvraag
Op welke wijze willen en kunnen jongeren in de metropoolregio Amsterdam actief participeren om het tekort aan jongeren participatie bij de beleidsvorming rondom jongereninitiatieven tegen te gaan?
Deelvragen
Evaluatie - Wat zijn de successen, blunders en waar liggen de aanvullende behoeften m.b.t. het huidige aanbod?
Politieke participatie - Hoe denken jongeren over het passief kiesrecht en wat hebben zij nodig om politiek betrokken te worden?
Zelforganisatie - Willen jongeren participeren m.b.t. het zelf organiseren van activiteiten en wie/wat hebben zij daarbij nodig?
Methodologie
Er zal gebruik worden gemaakt van drie onderzoeksmethoden onder andere: dataverzameling en kwalitatief en kwantitatief onderzoek om het huidige aanbod, behoeften, passief kiesrecht en de behoeften om jongeren meer te laten participeren in de samenleving te analyseren.
Beoogde project resultaten
- Een rapportage met betrekking tot de gesprekken die gevoerd zijn met collega’s, uitvoerders en jongeren. Met daarin de omschreven successen, knelpunten en aanvullende behoeften aangaande het huidig aanbod aan activiteiten.
- De mening van jongeren in kaart brengen aangaande het uitbreiden van het actief enpassief kiesrecht stadsdeelverkiezingen door het verlagen van de leeftijdsgrens naar 16 jaar om de politieke betrokkenheid van jongeren te bevorderen.
- Vereenvoudigde roadmap creëren waarbij de informatiestroom aangaande het indienen van een jongereninitiatief, financiering tot aan de verantwoording in kaart gebracht kan worden.
Indeling van collecties
- Fase 1: data ophalen in stadsdelen
- Fase 2: data analyseren per stadsdeel
- Eindproduct: managementsamenvatting jongerenparticipatie
- Fase 3: realisatie m.b.t. initiatieven (geen onderdeel van dit onderzoek)