Tilo Hartmann

Universitair hoofddocent Communicatiewetenschap, VU Amsterdam

Als communicatiewetenschapper vraag ik me af: wat doet het eigenlijk psychologisch met je, dat steeds meer communicatie online en virtueel plaatsvindt? We ontmoeten andere mensen online, leren over de wereld via YouTube-clips en brengen onze tijd door met videogames en in virtuele omgevingen.

Wat mij intrigeert, is de trend dat media steeds meeslepender en realistischer worden. De ontwikkelingen in Virtual Reality of Extended Reality zijn verbluffend. Ik wil begrijpen hoe mensen deze steeds realistischer media psychologisch waarnemen en erop reageren, en wat dat betekent voor ons dagelijks leven.

Wat zijn de unieke psychologische mechanismen van VR? In hoeverre onderscheiden we nog steeds echt van virtueel? Vinden we de realiteit waardevoller dan zelfs een perfecte virtuele realiteit? Moet elk gedrag in VR zijn toegestaan of hebben we nieuwe “VR-ethiek” nodig?

Kunnen we in de toekomst onze zintuigen nog vertrouwen, als wat echt of waar lijkt, gewoon een perfecte illusie kan zijn? Deze vragen inspireren mijn onderzoek, maar ook mijn onderwijs, bijvoorbeeld over media-entertainment of mediapsychologie.