Geachte aanwezigen, goedemiddag,
We leggen zo dadelijk een krans bij de plaquette. Graag lees ik nog eenmaal de tekst op:
Zolang de herinnering leeft, is het leed niet voor niets geleden.
In dit huis, in 1672 gebouwd, woonde en werkte tot 1690 Paulus Godin, bewindvoerder van de West-Indische Compagnie (WIC) en directeur van de Sociëteit van Suriname. In deze functies was hij verantwoordelijk voor het opkopen en verkopen van Afrikanen die tot slaven werden gemaakt en vervoerd werden naar het Caribisch gebied, het vroegere West-Indië.
Vandaag telt onze stad veel Amsterdammers van wie deze Afrikanen de voorouders zijn.
Slavenhandel en slavernij zijn misdaden tegen de menselijkheid.
Het is een goede tekst omdat er vier elementen inzitten die we nodig hebben voor onze omgang met de geschiedenis:
Ten eerste, de erkenning van het leed. Ten tweede het benoemen van de feiten. Als derde, het onder ogen zien dat deze geschiedenis doorwerkt naar het heden.
En ten slotte, de onvoorwaardelijke veroordeling van slavernij.
Het negeren van de geschiedenis zou pijn en onrecht alleen maar vermeerderen. Er zijn nog teveel verhalen onbekend en er worden nog teveel stemmen niet gehoord. We blijven aandacht vragen voor die geschiedenis.
Tegelijkertijd richten we onze blik ook op de toekomst.
Op eigen kracht verder, maar niet alleen! Dat is het thema dat gekozen is voor Keti Koti dit jaar.
Trots op eigen kracht, daar wees Anton de Kom al op in zijn boek dat niet alleen ging over de verschrikkingen van de slavernij, maar ook de helden die het verzet ertegen leidden, zoals Baron, Bonni en Joli Coeur.
Die kracht zien we ook bij de Afrikaans-Caribische gemeenschappen hier in Amsterdam. Dankzij het werk van hun ouders en grootouders, en geïnspireerd door hun voorvaderen zien we een nieuwe generatie van activisten, wetenschappers, kunstenaars, artiesten en ondernemers de hemel bestormen en de wereld veroveren.
Amsterdam is niet alleen meer de stad van Rembrandt en Heineken, maar ook de stad van Nicole Bus, Sylvana en Patta.
Op eigen kracht verder, maar niet alleen. Niet alleen. Daar kunnen wij Amsterdammers samen voor zorgen. We eren oude en nieuwe helden, maar beschermen ook wie kwetsbaar is. We schijnen licht op het onrecht uit het verleden en bestrijden discriminatie en racisme in het heden. We herdenken een gedeelde geschiedenis en werken aan een gezamenlijke toekomst, voor iedereen ongeacht achtergrond, afkomst of kleur.
Dank u wel.
(Het gesproken woord geldt. )