Ongedocumenteerde migranten zijn uitgesloten van sociale voorzieningen (zoals toeslagen of bijstand). Dit is een onderdeel van het ontmoedigingsbeleid en staat in de Koppelingswet. Daardoor mogen ze ook geen zorgverzekering afsluiten. Medische zorg moeten zij in principe zelf betalen.
Maar volgens internationale verdragen heeft ieder mens recht op ‘medisch noodzakelijke zorg’, dus ook de ongedocumenteerde patiënt met onvoldoende geld om dit te betalen. De commissie-Klazinga heeft vastgelegd wat ‘medisch noodzakelijke zorg’ inhoudt: artsen moeten aan ongedocumenteerden ‘medisch passende en verantwoorde zorg’ verlenen. Dit komt neer op vrijwel dezelfde zorg als voor verzekerden. Indien een ongedocumenteerde deze zorg niet kan betalen, vergoedt het CAK vrijwel alle zorg die onder het basispakket van de Zorgverzekeringswet of de Wet langdurige zorg valt mits de zorgverlener deze zorg medisch noodzakelijk acht.
Lees het volledige artikel op de website van Medisch Contact.
Auteur: Sandrine Vollebregt