Ongelijkheid (SST)

Ongelijkheid is toegenomen in de meeste Europese landen en steden sinds de jaren ’80, zo ook in Amsterdam. De economische groei die veel steden doormaken, brengt bij gelijkblijvend overheidsbeleid grotere ongelijkheid en toenemende segregatie met zich mee. In Amsterdam zien we onder andere ongelijkheid tussen mensen met hoge en lage SES-score en met en zonder niet-Westerse migratie-achtergrond.

Dat uit zich in harde cijfers en op tal van terreinen. Denk aan aanzienlijke verschillen in gezondheid, levensverwachting, opleidingsniveau, werk, baanzekerheid, veiligheid en toegang tot de woningmarkt. Deze problemen overstijgen het niveau van onze individuele directies.

Om de stijgende ongelijkheid te bestrijden moeten we vanuit een brede visie en aanpak werken. In de stad op buurtniveau met bewoners en partners als scholen, corporaties en maatschappelijke organisaties. Regionaal door gezamenlijk keuzes te maken in de spreiding van kwetsbare groepen en landelijk door kansengelijkheid te stimuleren via beleid op het gebied van onderwijs, wonen en werken.