Rodriguez-Illera stelt dat we hebben at nodig is om voedingsstoffen uit voedselafval te halen, maar de nodige 'puzzelstukken' missen om ze te verbinden. We hebben gereedschappen en kaders, data en kennis, steeds meer innovatie en bewustwording onder de consumenten. Wat mist zijn een paar dingen, waarvan de belangrijkste een set richtlijnen en criteria zijn. Zonder goede cirteria voor circulariteit en gevalideerde beoordelingsrichtlijnen kunnen we geen nieuwe circulaire economie realiseren.
Andere zaken die voorkomen dat er een werkende circulaire economie komt zijn het gebrek aan integratie van belanghebbenden (stakeholders), strenge wettelijke beperkingen en kwaliteitsstandaarden, gebrek aan echte beoordeling en analyse van risico's en tot slto een gebrek aan transparantie in de kwaliteitsstandaarden voor voedsel.
Vanwege deze obstakels zijn Rodriguez-Illera en anderen zoals Xuezhen Guo een nieuw kader aan het vormen voor een circulair voedselsysteem, gebaseerd op bestaand onderzoek en bestaande kaders. Wanneer men deze kaders gebruikt, aanvult en eventueel corrigeert is het belangrijk om twee verschillende beoordelingsinstrumenten in het achterhoofd te houden. De eerste is inhoudelijk, wat betekent dat focus ligt op zaken als massa, waarde de technologische levenscyclus en de levenscyclus van materialen.
Een ander kader gaat over het bredere besef van circulariteit, zoals de duurzaamheidsimpact (people, planet, profit), de technologische levensvatbaarheid, menselijke gezondheid, sociale en wettelijke aspecten en wat de impact is op het milieu. Kaders waren vroeger gericht minder milieuvriendlijke opties zoals anaerobe vergisting, compostering of vuilstorten. Er waren geen food-to-food kaders.
Een van de kaders de besproken wordt in de presentatie is een kader genoemd in de publicatie: 'Methodology for Sustainable Management of Food Waste. Waste and Biomass Vlorization' (2017) door G. Garcia-Garcia, E. Woolley, S. Rahimifard, J. Colwill, R. White and L. Needham. Hun kader wordt de Food Waste Management Decision Tree Concept (het concept van de beslissingsboom voor voedselafvalbeheer) genoemd. Binnen dit model wordt gekeken naar verschillende eigenschappen waardoor het matchen van voedselafval en verwerkingsmethode (om voedingsstoffen te extraheren) makkelijker gemaakt kan worden. Er moet dus worden gekeken naar waar we de voedingsstoffen voor gebruiken en hoe we ze extraheren. Rodriguez-Illera noemt mogelijke bronnen van voedselafval zoals boerderijen, industrieën, huishoudens en 'out-of-home'l locaties zoals restaurants. Deze bronnen van afval moeten worden gekoppeld aan nieuwe bronnen waarin de voedingsstoffen uit het afval verwerkt kunnen worden. De voedingsstoffen kunnen bijvoorbeeld worden verwerkt in nieuw voedsel (food2food), voedsel voor dieren (food2feed), in landbouwgrond (food2soil) en in materialen (food2materials). Hier is natuurlijk goede technologie voor nodig.
De kritiek die Rodriguez-Illera heeft op het FWMDT concept is dat er meer kwaliteitscriteria toegevoegd moeten worden aan de criteria die al in het model zijn opgenomen. Zo zou er rekening gehouden moeten worden met microbiologische gevaren, houdbaarheid, voedingswaarde en chemische waarde, milieu-impact en economische en juridische aspecten. Deze criteria zullen verder onderbouwd worden in de publicatie door haar en onderzoekers Xuezhen Guo, Marta Rodriguez-Illera, Yujun Wei, Martijnetje Vollebregt en Wei-Shan Chen.