100% circulair

Mijn Amsterdam van de Toekomst gaat met name over de leefbaarheid van de stad, want die staat meer en meer onder druk. Hoe sneller deze toekomst gerealiseerd kan worden des te beter, liefst al in 2030, maar toch uiterlijk in 2050.

In het Amsterdam van mijn Toekomst is de auto als allesbepalend beeld zodra je naar buiten stapt bijna geheel verdwenen. Gebruik van de auto wordt als uitzondering gezien, bezit van een auto helemaal. Wat er nog aan dit soort grote vervoersmiddelen in het straatbeeld te zien is, rijdt of zweeft schoon en stil door de stad.

Hetzelfde geldt voor scooters. Dit soort 1 à 2 persoon vervoersmiddelen is vervangen door drone-achtige vervoersmiddelen, die ons autonoom naar onze bestemming brengen, en dan wachten op een volgend 'vrachtje'. Deze drones houden rekening met andere drones die rondvliegen, zodat het veilig is, en het 'aso-gedrag' niet langer mogelijk is. Ook dit soort vervoer is schoon en stil.

Voor het individuele verkeer dat nog wel via de grond plaatsvind, fietsers en voetgangers, geldt dat de verkeersstromen met slimme technieken geoptimaliseerd worden, zodat de doorstroming continu is, en ergens minuten lang staan wachten voor een 'rood licht', terwijl er praktisch geen verkeer is, verleden tijd is.

Massa personen vervoer, nu eigenlijk alleen het Openbaar Vervoer, is 'normaal' geworden, want de idee dat iedereen een enorm stuk gemeenschappelijke ruimte in moet kunnen nemen voor het eigen individuele vervoer (aka 'de auto') is al lang en breed vervangen dat gemeenschappelijk ook echt gemeenschappelijk betekent. We vinden het normaal dat we eenvoudig, stil, schoon en goedkoop tot gratis van A naar B kunnen reizen, met elkaar. Als je aan een 18-jarige vraagt of deze weet wat een 'taxi' of 'uber' is dan kijken ze je aan alsof je buitenlands praat.

En afval bestaat tegen die tijd écht niet meer, we zijn 100% circulair. Wat we niet meer gebruiken bieden we aan voor recycling, en het te recyclen materiaal wordt binnen no-time opgehaald door een drone of een daartoe gespecialiseerd ander voertuig, maar altijd schoon en stil. Volle afvalcontainers, klein en groot, afval op straat, het is iets uit en grijs verleden, waarvan de ouderen tegen die tijd zeggen 'hoe konden we het in onze tijd zo'n puinzooi laten worden!'.

En afsluitend, de stad is een groene en duurzame oase geworden. Het staande beleid, waarbij voor elk bouwproject eerst begonnen wordt met zo veel mogelijk bomen om te kappen, met de belofte 'nee, echt, we gaan andere bomen ergens terug planten, ooit', is vanaf 2021, met de installatie van een écht groen college, verleden tijd. Amsterdamers zijn het namelijk al jaren zat dat de gemeente elk stukje groen opoffert voor huizen of autoparkeergarages. Als er ergens gebouwd wordt, dan gebeurt dat vanzelfsprekend met gerecycled materiaal, gebouwen zijn zelfvoorzienend qua energie verbruik, zowel voor elektra als voor warmte en koeling. Elk beschikbaar stukje ruimte wordt ingezet om groen te creëren, op de grond, maar ook verticaal. Want groen koelt weten we, en in de eerste 3 decades van de 21e eeuw heeft de politiek alle kansen laten liggen om de klimaat crisis écht aan te pakken, dus Amsterdam ligt net als de rest van Nederland inmiddels in een subtropische zone. 

Man man man, wat kijk ik hier naar uit, snel aan de slag zou ik zeggen, gemeente Amsterdam én haar inwoners en bedrijven!