Artikel

Idealistische instelling verscherpt door Corona

Verhaal door Laurina

In gedachten ben ik niet gebiedsgebonden. Ik heb een idealistische instelling en deze is verscherpt door de Corona crisis. Ik wil bijdragen. Ik wil werken aan gelijke kansen voor jongeren en armoede bestrijden. Geen uitsluiting. Kleur is niet belangrijk. Hierbij heb ik behoefte aan aan verbinding, gekoppeld zijn met anderen die ook niet voor eigen eer en glorie gaan. Ideeën heb ik genoeg. Mijn Christelijke achtergrond beschouw ik als een meerwaarde. Ik wil ruimte voor die persoonlijke grond maar ik weet wel hoe ik persoonlijke motivatie en praktische uitvoering van elkaar kan scheiden als ik iemand help. Mijn ideale samenleving zou er zijn als iedereen kiest voor Jesus, liefde. Liefde heeft geduld en geeft niet op, daarom kan je er juist impact mee maken als het reguliere circuit opgeeft. Het gaat verder.

Ik zie de samenleving als ideaal als de leden respect hebben voor elkaar en elkaars spullen. In Nederland is het zo dat je op elk niveau iets kan worden, bij kan dragen. We moeten daarom niet neerkijken op elkaar. Ieder individu kan meedoen naar geobjectiveerd vermogen. Beleid valt en staat met wat een ieder ECHT gaat DOEN. Als dat gebeurt, dan heb je geen verloren maatschappij en ontstaan er geen aparte samenlevingen in de samenleving.

Leeftijd: 44
Stadsdeel: Noord

Afbeelding credits

Header afbeelding: Richard Niessen vaag.jpg