Een belangrijk ijkpunt in deze ontwikkeling was de oprichting van de Stichting Nederlandse Pantomime in 1952. Vanuit de kweekvijver van deze stichting ontwikkelde zich halverwege de jaren zestig van de vorige eeuw een moderne mimestroming, die radicaal brak met het traditionele idioom van pantomime.
Deze ontwikkeling stond onder directe invloed van de Franse mimevernieuwer Etienne Decroux. Decroux ontwikkelde vanaf de jaren dertig in Parijs mime corporel, een modernistische opvatting van mime die internationaal navolging kreeg. Nederlandse leerlingen van Decroux in de jaren vijftig en zestig, brachten mime corporel na hun studie in Parijs mee terug naar Nederland. Zij gaven vervolgens in hun eigen werk een eigenzinnige en anarchistische ‘twist’ aan zijn gedachtengoed. Daarmee legden ze de basis voor het ontstaan van de moderne Nederlandse mime, het onderzoeksobject van dit proefschrift.
Dit is een samenvatting van het proefschrift van Marijn de Langen. Interesse in het gehele onderzoek? Neem contact met De Langen via mimearchieven.nl.