Het zijn ontwikkelingen die het cultuurbeleid voor uitdagingen stelt. Hoe zorgen we dat nieuwe genres en stijlen ruimte krijgen in ons cultuurbestel? Welke verdienmodellen werken nog als de distributie van cultuur steeds meer via digitale kanalen verloopt? Hoe bereiken we een breed en divers publiek? Wat moeten we doen om onze kinderen toe te rusten met creatieve vaardigheden en mediawijsheid? Hoe koesteren we topkwaliteit, maar geven we ook ruimte aan nieuwe talenten, experiment en ontwikkeling?
Het Rijkscultuurbestel bestaat in zijn huidige vorm bijna 25 jaar. Door de oogharen heen bezien, heeft dit cultuurbeleid er in vele opzichten voor gezorgd dat Nederland een land is met een levendige kunstpraktijk. Maar nu het stof is neergedaald van weer een volgende beoordelingsronde voor de basisinfrastructuur en de meerjarige subsidies bij de fondsen, moeten we constateren dat het cultuurbestel steeds minder doet waarvoor het bedoeld is: randvoorwaarden creëren voor een bloeiend cultureel leven. De BIS en de Rijksfondsen zijn door opeenvolgende ingrepen uitgekleed, gejuridiseerd en geamendeerd. Maar belangrijker nog dan dat, trends en ontwikkelingen in en rond het culturele leven stellen nieuwe eisen aan het cultuurbestel. Het is in meerdere opzichten niet meer bij de tijd.
© Raad voor Cultuur, november 2017
Volledige verkenning, zie website Raad voor Cultuur