Een deel van de oplossing komt wellicht uit onverwachte hoek, namelijk grootschalige toepassing van gewassen die we om ons heen kunnen telen. Een biobased economy, door de Rijksoverheid gedefinieerd als “een economie die gewassen en reststromen uit de landbouw en voedingsmiddelenindustrie inzet voor niet-voedseltoepassingen.” Landbouw – niet voor voedsel, maar voor de industrie. Denk aan vlas, hennep, koolzaad en andere planten. Die kunnen verwerkt worden tot textiel, bouwmaterialen, verf, olie, noem maar op. Ze zijn hernieuwbaar, slaan CO2 op, verbeteren de bodem, voorkomen broeikasgasuitstoot, voordelen te over.
Geschiedenis van de biobased economie in Amsterdam
Onderzoek door Marit Steman en Ryanne Groot
Klimaatverandering is al begonnen, zo maakte het IPCC laatst voor de zoveelste keer duidelijk. We moeten de transitie naar een duurzame economie versnellen om verdere mondiale ontwrichting te voorkomen. Die transitie gaat niet alleen over energie, maar ook over grondstoffen. Denk aan de grote milieu-impact van ons materiaalgebruik. Het is belangrijk dat we in rap tempo duurzame alternatieve materialen gaan toepassen in de bouw, de maakindustrie en de chemie, in plaats van het gebruikelijke beton, staal en fossiele grondstoffen.
Image credits
Header image: Tafellaken_Rijksmuseum.jpg
Icon image: Biobased economy_rijksmuseum.jpg