Author: Loeki den Uijl
-
Article
Ageing in Place
The demographic shift towards an aging population in the Netherlands is a significant concern, with projections indicating that 25 percent of the country's citizens will be over 65 years old by 2050. Addressing the needs of these older adults to live in suitable homes that support aging in place is crucial. Older adult homes, commonly implemented by social housing corporations in urban areas, present a potential solution. By studying these buildings and their ability to support aging adults, valuable insights can be gained for future designs. To investigate the shared spaces and their attributes within older adult housing complexes, this research employs the Multi Assessment System for Built Environment (MASBE) and utilizes the social network theory. The case study conducted in this research focuses on the Laurierhof complex in Amsterdam and employs interviews and observations as data collection methods. The results of the study provide a diverse range of perspectives on the livability of the complex and how residents use the shared spaces. Based on these findings, recommendations are proposed for various target groups, including policy makers, housing corporations, and architects. These recommendations encompass design considerations aimed at enhancing indoor visibility, incorporating benches or facilitating furniture, creating space for personalization of shared areas, broadening spaces, establishing sufficient support systems, recognizing the importance of the threshold space, and providing both collective outdoor and indoor spaces.
-
Article
Ouderen langer zelfstandig thuis! Maar hoe dan?
Binnen vijf jaar moeten er in Amsterdam 2000 nieuwe woningen voor ouderen bijkomen. Het gaat om geclusterd wonen, een woonvorm waarin 55-plussers hun eigen appartement hebben, zonodig met zorg aan huis. Om dit bereiken werken het Ben Sajet Centrum, de gemeente Amsterdam, woningcorporaties, ontwikkelaars, investeerders, beleggers, zorgpartijen en betrokken woongemeenschappen samen. Het Ben Sajet Centrum heeft een sterke impuls gegeven aan de totstandkoming van dit meerjarenprogramma voor huisvesting van ouderen en neemt deel aan de stuurgroep die de realisatie aanjaagt. Clementine Mol, arts-onderzoeker, deed onderzoek en maakte een kennisbundeling dat handvatten biedt voor het creëren van optimale woon(zorg)omgevingen. Deze kennis wordt tijdens webinars gedeeld met de stuurgroep en professionals die werken aan het langer zelfstandig thuis wonen van ouderen.
De publicatie laat zich samenvatten in de volgende kernboodschappen:
- Het realiseren van een optimale woon(zorg)omgeving voor ouderen is een voorwaarde om van een medisch-curatief systeem naar een preventief integraal gezondheidssysteem te transformeren. Dit is nodig om ouderen langer zelfstandig thuis te kunnen laten wonen, met een goede kwaliteit van leven en de juiste zorg op de juiste plek. Integratie van kennis en samenwerking vanuit verschillende domeinen (zorg, wonen, welzijn en ontwerp) zijn hierbij cruciaal.
- Een optimale woon(zorg)omgeving kan bijdragen aan:
- de positieve gezondheid van ouderen, oftewel, hun vermogen om zich – ondanks de sociale, fysieke en emotionele uitdagingen van het leven – aan te passen en eigen regie te voeren
- het bevorderen van informele zorg en ondersteuning
- het voorkomen of uitstellen van de behoefte aan zwaardere en duurdere zorg en ondersteuning (zoals Wlz-zorg en medisch-specialistische zorg)
- het vergroten van de doelmatigheid van de professionele zorg - De ouderenpopulatie is ‘superdivers’. Een divers aanbod van woon(zorg)omgevingen is noodzakelijk om bij de grote diversiteit van wensen, behoeften en mogelijkheden van ouderen aan te sluiten. Het realiseren van een passend aanbod vraagt om actieve betrokkenheid van ouderen zelf.
- De optimale woon(zorg)omgeving voor ouderen vraagt om aandacht voor zowel fysieke, functionele als sociale kenmerken (zie de checklist).
- De optimale woon(zorg)omgeving bestaat uit zowel de woning als de buurt of wijk. Deze twee moeten altijd in onderlinge samenhang benaderd worden.
Colofon
Dit is een uitgave van het Ben Sajet Centrum, een centrum voor kennisontwikkeling en innovatie in de langdurige zorg. In de zorg voor ouderen en mensen met een beperking staat de kwaliteit van leven centraal. Het Ben Sajet Centrum heeft als doel deze zorg te vernieuwen en structureel te verbeteren. Dit doet het Ben Sajet Centrum door onderzoek, praktijk en onderwijs met elkaar te vervlechten en lokale samenwerking binnen en tussen domeinen aan te jagen, te organiseren en gaande te houden.
Over de auteur
Clementine Mol is arts met een bouwkundige achtergrond. Als arts-onderzoeker en kwartiermaker voor het programma de Zorgvriendelijke Stad van het Ben Sajet Centrum is zij een bruggenbouwer tussen het zorg- en ontwerpdomein. Door middel van onderzoek en advies draagt zij bij aan de
realisatie van gezonde omgevingen die gezondheid, kwaliteit van leven en optimale zorg bevorderen. -
Article
Ouderen die thuis wonen lopen risico op ondervoeding
Eén op de twaalf thuiswonende ouderen is ondervoed. Dat blijkt uit onderzoek geleid door hoogleraar Marjolein Visser van de Vrije Universiteit Amsterdam. Visser hoopt meer bekendheid teweeg te brengen voor het probleem, zodat zorgmedewerkers vaker op ondervoeding gaan screenen, met name bij kwetsbare ouderen.
Het onderzoek werd uitgevoerd om in kaart te brengen hoeveel ouderen in Nederland ondervoed zijn, en welke kwetsbare groepen het meeste risico lopen. “Er wonen steeds meer ouderen tot op hoge leeftijd thuis. Hierdoor is er minder zicht op deze groep, waardoor de vraag luidt of deze ouderen wel goed gevoed blijven,” zegt Marjolein Visser.
Onderzoeker Yaren Zügül analyseerde de gegevens van 1745 mensen die 65 jaar of ouder zijn. Deze gegevens zijn in twee projecten verzameld: in de Longitudinal Aging Study Amsterdam (LASA) in 2021-2022, een langlopend onderzoek waarin ouderen om de drie jaar verscheidene vragen krijgen en testen ondergaan, en in de Voedselconsumptiepeiling van het RIVM in 2019-2021.
In beide projecten werd bij deze mensen de SNAQ65+ afgenomen. Dit is een korte vragenlijst, ontwikkeld door de afdeling Gezondheidswetenschappen van de VU, waarmee thuiswonende ouderen gescreend worden of zij mogelijk risico op ondervoeding lopen. Gebaseerd op de SNAQ65+-vragenlijst, was het percentage ondervoedden 8,5%, oftewel één op de twaalf mensen.
Belangrijker, de onderzoekers ontdekten ook dat onder sommige ouderen het percentage veel hoger is. De groepen ouderen die meer risico lopen, zijn onder andere vrouwen, ouderen met een mobiliteitsbeperking en ouderen die alleen wonen. Bij sommige groepen, zoals ouderen boven de 85 jaar en ouderen met een slechte eetlust, is zelfs één op de vijf ondervoed.
Visser wil met dit onderzoek dat er meer bekendheid komt voor ondervoeding bij ouderen die thuis wonen. Zij hoopt dat ouderen, met name de risicogroepen, beter gescreend en behandeld worden op ondervoeding: “Je kan al met een paar vragen op ondervoeding screenen. Dus allerlei zorgmedewerkers die bij ouderen over de vloer komen, zoals fysiotherapeuten en thuiszorgmedewerkers, maar ook welzijnswerkers, kunnen na een korte training helpen het te signaleren. Het idee moet eraf dat ondervoeding bij thuiswonende ouderen ‘niet zo’n probleem is’.”
Yaren Zügül, Caroline van Rossum & Marjolein Visser. (2023) Prevalence of Undernutrition in Community-Dwelling Older Adults in The Netherlands: Application of the SNAQ65+ Screening Tool and GLIM Consensus Criteria. Nutrients. ; 15(18):3917. https://doi.org/10.3390/nu15183917
Bron: Vrije Universiteit
-
Article
Valongevallen bij ouderen in Amsterdam 2020
Bij 65-plussers hebben valongevallen veel impact op de zelfredzaamheid, het langer thuis kunnen wonen en de kwaliteit van leven. Ook de medische kosten zijn aanzienlijk. Daarom is het voorkomen van valongevallen een prioriteit van de gemeente Amsterdam. Het grootste risico op een valongeval hebben ouderen met mobiliteitsproblemen, zoals verminderde spierkracht en balans, en ouderen die eerder gevallen zijn. Andere belangrijke oorzaken van valongevallen bij ouderen zijn onder andere medicijngebruik, duizeligheid en een verminderd gezichtsvermogen.
-
Article
Voortgangsrapportage Ouderenhuisvesting 2019-2022
In deze voortgangsrapportage 2021 wordt gerapporteerd over de behaalde resultaten in 2021 en wordt een vooruitblik gegeven op de uitvoering van het programma in 2022. Op 14 februari 2019 is het programmaplan ouderenhuisvesting 2019-2022 vastgesteld door de gemeenteraad. Het programma ouderenhuisvesting maakt zich sterk voor een goede woonpositie van de Amsterdamse ouderen in een nauwe samenwerking met ouderen zelf, de woningcorporaties, zorgaanbieders en alle andere betrokken partners.
Vanuit het programma ouderenhuisvesting 2019-2022 wordt ingezet op drie actielijnen:
1) Inzet op individueel wonen. Het programma ouderenhuisvesting zet erop in dat er voldoende geschikte ouderenwoningen in de stad beschikbaar komen en blijven en dat ouderen zo prettig mogelijk kunnen wonen. Het gaat hier om zelfstandige reguliere woningen in de bestaande wijken.
2) Inzet op zelfstandige geclusterde ouderenwoningen. Met het verdwijnen van het klassieke verzorgingshuis is er behoefte ontstaan aan andere woonvormen voor ouderen die het langer zelfstandig wonen mogelijk maakt en het omzien naar elkaar stimuleert. Geclusterde ouderenwoningen zijn zo’n andere vorm van wonen. Indien nodig is ook het bieden van (in)formele zorg en ondersteuning efficiënter te organiseren in een geclusterde woonvorm.
3) Inzet op regie bij transformatie van zorghuisvesting. Indien ouderen niet langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen, is het belangrijk dat er voldoende intramurale woonplekken in een verpleeghuis beschikbaar zijn voor het ontvangen van zware specialistische zorg. Met het transformeren van de bestaande verpleeg- en verzorgingshuizen bereiden de zorgaanbieders en corporaties deze complexen voor op de toekomst, vaak door het gehele pand geschikt te maken voor het leveren van zeer zware zorg, soms ook door er zelfstandige woningen voor ouderen in te maken. De gemeente voert de regie op deze transformatie van zorghuisvesting.Behandeld in Tijdelijke Algemene Raadscommissie van 9 juni 2022 en 19 mei 2022
Behandelend ambtenaar: Directie Wonen, Iris Westerterp, i.westerterp@amsterdam.nl
Voor meer informatie/voordracht klik hier
-
Article
Factsheets ouderenhuisvesting 2021
In het Uitvoeringsplan staan factsheets met stedelijk en per stadsdeel de belangrijkste informatie over vraag, aanbod en socio-economische indicatoren van ouderenhuisvesting. Op basis van de factsheets en focuspunten wordt de stadsdeel/ gebiedsspecifieke opgave voor ouderenhuisvesting inzichtelijker gemaakt en kunnen de betrokken partijen hun activiteiten beter richten. De factsheets worden jaarlijks geüpdatet met de meest recente beschikbare informatie. Dit biedt vergelijkingsmateriaal om de ontwikkeling van ouderenhuisvesting in de stadsdelen te monitoren en indien nodig focusopgaves aan te scherpen.
In GiB is 'ouderen' vanaf 2022 mede als gevolg van de factsheets als apart thema opgenomen. -
Article
Woonsituatie en woningmarktpositie van Amsterdamse senioren 2022
Door de voortdurende instroom van jongeren en de selectieve uitstroom van huishoudens met behoefte aan meer ruimte (jonge gezinnen, middelbare leeftijd) blijft Amsterdam relatief jong in vergelijking met Nederland. Maar ook Amsterdam krijgt te maken met het doorschuiven van de babyboomgeneratie naar de seniorenleeftijd. De groep 75-plussers groeit de komende decennia aanzienlijk.
Dagelijks lezen we over de oververhitte Nederlandse woningmarkt, waar inmiddels
grote schaarste heerst. Bij huurwoningen in het vrije markt is de concurrentie enorm
en de huurprijzen zijn zo hoog dat veel jongeren, naarstig op zoek naar een betere
woondeal, langdurig in de startfase blijven zitten. Amsterdam is traditioneel de stad
van starten en doorgroeien: starters worden na enige tijd jonge gezinnen en met
een groeiend inkomen gaan ze op zoek naar een doorstroomwoning: liever koop
dan huur met de huidige belastingvoordelen. Maar ook in dat segment heerst grote
schaarste en prijsopdrijving. Amsterdam is voor velen zo duur geworden dat met
een middeninkomen vrijwel geen koopwoning meer te vinden is. Uitstel van de
verhuisplannen of misschien elders gaan zoeken, is dan de ‘oplossing’Gemeente Amsterdam, Wonen
Postbus 1900, Postbus 1000 BX Amsterdam
www.amsterdam.nl/wonen
Auteur: Kees Dignum (k.dignum@amsterdam.nl)
Advies: Steven Kromhout (AFWC)
Foto omslag: Edwin van Eis (Gemeente Amsterdam)
Vormgeving: Vorm de Stad
September 2022 -
Collection
Monitor Ouderenhuisvesting 2020
Het programma ouderenhuisvesting heeft een gebruiksvriendelijke monitor nodig die beter inzicht geeft in de voortgang van de gezamenlijke aanpak. Deze vormt de basis van de jaarlijkse voortgangsrapportage aan de gemeenteraad. Met behulp van een eigen monitor stelt het programma ouderenhuisvesting jaarlijkse voortgangsrapportages op voor de gemeenteraad (programmaplan ouderenhuisvesting 2019-2022). De monitor ouderenhuisvesting levert ook informatie ter advisering, het maken van strategische keuzes en het bepalen van inzet van het uitvoeringsplan ouderenhuisvesting.
-
Article
Programmaplan Ouderenhuisvesting 2019- 2022
De positie van ouderen op de Amsterdamse woningmarkt vraagt om extra aandacht. Het aantal 65-plussers neemt toe van 12% naar 16% van alle Amsterdammers in 2030 (Wonen in Amsterdam 2017 (WiA)). Het klassieke verzorgingshuis is verdwenen. Ouderen blijven langer thuis wonen. Veel woningen in de stad zijn niet geschikt om oud in te worden.
Om deze redenen heeft de gemeenteraad van Amsterdam in 2015 besloten een programma ouderenhuisvesting in te stellen. Het huisvestingsbeleid voor ouderen is aangescherpt, de verhuisregelingen zijn verbeterd, er zijn wooncoaches gekomen en woningcorporaties en zorgaanbieders werken beter samen in de zorghuisvesting. Ondanks deze verbeteringen zijn er nog steeds knelpunten in de woonsituatie van ouderen. In het coalitieakkoord 2018-2022 is daarom afgesproken dat het programma ouderenhuisvesting met kracht wordt doorgezet.Opzet van het programma
Het programma maakt zich sterk voor een goede woonpositie van de Amsterdamse ouderen in een nauwe samenwerking met ouderen zelf, de woningcorporaties, zorgaanbieders en alle andere betrokken partners. De belangrijkste knelpunten zijn:
- Er zijn te weinig geschikte woningen voor ouderen in de wijken van de ‘oude stad’;
- Ouderen zijn zich onvoldoende bewust over keuzes die gemaakt moeten worden in het laatste deel van hun wooncarrière;
- Veel ouderen zijn eenzaam doordat zij alleen wonen;
- Er is een toename van ouderen met (beginnende) dementie;
- De huidige 62 Amsterdamse verzorgings- en verpleeghuizen moeten vernieuwd worden en beschikbaar blijven voor ouderenhuisvesting;
- Er moeten nieuwe geschikte woonvormen voor ouderen komen, waarbij de zorg- en woonvraag integraal wordt bekeken.
Aanpak van de knelpunten vindt plaats door de condities voor ouderenhuisvesting in verschillende woonvormen te verbeteren:
- Individueel zelfstandig wonen in de ‘normale’ voorraad
- Wonen in zorghuisvesting (getransformeerd naar zelfstandig wonen in nieuwe
woonzorgcombinaties) - Geclusterd zelfstandig wonen
Er wordt gericht onderzoek verricht, als het nodig is om beter inzicht te krijgen in de positie van ouderen op de Amsterdamse woningmarkt. Nieuw woonbeleid houdt rekening met die positie. Ouderenhuisvesting en wonen met zorg komen aan de orde in de nieuwe prestatieafspraken tussen gemeente, woningcorporaties en huurders voor de periode 2020 t/m 2023.
-
Article
Het leven in een verpleeghuis
De meeste ouderen (75 jaar of ouder) wonen zelfstandig (92%), in hun eigen woon- omgeving (De Klerk et al. 2019) en ontvangen bij gezondheidsproblemen hulp van thuis- zorg en/of hun naasten. Voor een deel van de ouderen is het echter vanwege ernstige lichamelijke gezondheidsproblemen of ernstige geheugenklachten, zoals dementie, niet meer mogelijk om daar veilig en verantwoord zorg te organiseren. Voor hen kan verhuizing naar een verpleeghuis, of een soortgelijke beschermde woonomgeving, een oplossing bieden. De zorg in het verpleeghuis betreft 24-uurszorg en -toezicht, waarbij alle verzorging en ondersteuning die de oudere nodig heeft binnen de instelling worden geleverd. Enkele jaren geleden was de verpleeghuiszorg geregeld in het nieuws en onderdeel van maatschappelijke discussies.
Zo maakten veel Nederlanders zich zorgen om het tekort aan personeel in de zorg en om de wachtlijsten in de ouderenzorg (Den Ridder et al. 2019). Ook kwam via de media een aantal schrijnende incidenten in verpleeghuizen naar buiten. In recente jaren is er veel geïnvesteerd in de verpleeghuizen (tk 2017/2018a). De kwaliteit van leven in het verpleeghuis is een belangrijk speerpunt in het beleid en om de kwaliteit van zorg en leven in het verpleeghuis te verbeteren is er structureel ruim 2 miljard euro vrij- gemaakt. Op basis van het Kwaliteitskader Verpleeghuiszorg (Zorginstituut Nederland 2017) lanceerde het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (vws) in 2018 het programma ‘Thuis in het verpleeghuis: Waardigheid en trots op elke locatie’, waarbij vol- doende tijd, aandacht en goede zorg vooropstaat (vws 2018). Volgens de verpleeghuis- bewoners zelf was op deze punten verbetering mogelijk. Zo gaven zij in 2015 aan dat het personeel onvoldoende tijd en aandacht had en de verzorging te vaak gehaast gebeurde (Van Campen en Verbeek-Oudijk 2017). Toch was het over het algemeen goed gesteld met de ervaren kwaliteit van leven van de bewoners en voelde een meerderheid zich gelukkig en tevreden met het leven.
-
Article
Jezelf zijn in het verpleeghuis
Over intimiteit en seksualiteit bij ouderen wordt vaak ‘lacherig’ gedaan. Er is weinig bekend over de behoeften en opvattingen van ouderen zelf. Tegelijk neemt de politieke en maatschappelijke aandacht voor ouderen en het thema toe. Daarom brengt het SCP op Valentijnsdag een beleidssignalement uit over intimiteit, seksualiteit en diversiteit onder ouderen in instellingen. Op basis van eerder verzamelde data ‘Ouderen in instellingen 2015’ schetsen we een beeld over intimiteit en seksualiteit bij ouderen. We bekijken de behoeften van ouderen aan romantisch of seksueel contact, de relatie tussen deze behoeften en de brede kwaliteit van leven, hun opvattingen over diversiteit en homoseksualiteit en de positie van lesbische, homoseksuele en biseksuele bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen.
Auteurs: Lisette Kuyper, Debbie Verbeek-Oudijk, Cretien van Campen
Publicatiedatum: 14 februari 2018
Bron: website SCP
-
Article
Gelukkig in een verpleeghuis?
Het leven in Nederlandse verpleeghuizen en verzorgingshuizen is aan het veranderen. Het aantal kwetsbare ouderen neemt toe. Ouderen wonen steeds langer zelfstandig en alleen de meest kwetsbare ouderen verhuizen naar een verpleeghuis of verzorgingshuis. De berichtgeving is niet altijd even positief over de zorg in deze verpleeg- en verzorgingshuizen. Mensen maken zich - mede op basis van deze berichtgeving - zorgen over de kwaliteit van de zorg en het leven van bewoners.
Voor dit rapport hebben SCP-onderzoekers uitvoerige gesprekken gevoerd met ruim 950 bewoners van verpleeghuizen en verzorgingshuizen, verspreid over het hele land. We vroegen naar hun ervaringen en oordelen over de kwaliteit van hun leven (geluk, eenzaamheid, levenslust) en de kwaliteit van de verzorging (privacy, autonomie, bejegening, veiligheid). Mensen met ernstige dementie konden vanzelfsprekend niet bevraagd worden.
In het rapport ‘Ouderen in verpleeghuizen en verzorgingshuizen’ is ook deze laatste groep beschreven door familieleden en verzorgenden. Dit rapport geeft een beeld van objectieve aspecten van de leefsituatie zoals gezondheid, sociale netwerken en financiële situatie. -
Article
Oud worden in Nederland
Het aantal kwetsbare ouderen neemt toe. Nu daarbij steeds meer ouderen zelfstandig wonen met minder professionele ondersteuning, wordt de buurt steeds belangrijker voor hun kwaliteit van leven. Veel ouderen hebben er relaties die ver teruggaan, maken gebruik van publieke voorzieningen en in steeds meer buurten bestaan vrijwilligersinitiatieven voor ouderen. Buurten kunnen zo een positieve bijdrage leveren aan de levens van de ouderen die er wonen. In een collectie van artikelen belichten we in dit magazine het belang van buurten en dorpen voor zelfstandig wonende ouderen vanuit verschillende invalshoeken. Met dit magazine willen we voelbaar maken hoezeer ouderen en plaatsen waar mensen oud worden van elkaar verschillen en hoe ingewikkeld het is om daar met beleid en concrete maatregelen bij aan te sluiten.
-
Article
Langer zelfstandig
Het kabinet beoogt met de hervorming van de langdurige zorg de trend te versterken dat ouderen langer zelfstandig blijven wonen en niet of later naar een zorginstelling verhuizen. Veel Nederlandse burgers van 65 jaar en ouder redden het om lang zelfstandig in eigen buurt en huis te blijven wonen, met uiteenlopende vormen van zorg en ondersteuning. In deze studie laat het Sociaal en Cultureel Planbureau zien van welke zorg, voorzieningen, persoonlijke en sociale hulpbronnen 65-plussers gebruikmaken en hoe lang ze daarmee zelfstandig blijven wonen voor ze naar een verzorgings- of verpleeghuis verhuizen of overlijden.
Auteurs: Cretien van Campen, Jurjen Iedema, Marjolein Broese van Groenou, Dorly Deeg
Bron: website SCP
-
Article
Voortgangsrapportage Ouderenhuisvesting 2020
In deze voortgangsrapportage 2020 wordt gerapporteerd over de behaalde resultaten in 2020 en wordt een vooruitblik gegeven op de uitvoering van het programma in 2021-2022. Op 14 februari 2019 is het vernieuwde programmaplan ouderenhuisvesting 2019-2022 vastgesteld door de gemeenteraad. Het programma ouderenhuisvesting maakt zich sterk voor een goede woonpositie van de Amsterdamse ouderen in een nauwe samenwerking met ouderen zelf, de woningcorporaties, zorgaanbieders en alle andere betrokken partners. Vanuit het programma ouderenhuisvesting 2019-2022 wordt ingezet op drie actielijnen:
1) Inzet op individueel wonen in de ‘normale’ voorraad
2) Inzet op zelfstandige geclusterde ouderenwoningen
3) Inzet op regie bij transformatie van zorghuisvestingBehandeld in Commissie Wonen en Bouwen 30 juni 2021en 19 mei 2021
Behandelend ambtenaar: Directie Wonen, Andor Kwee, andor.kwee@amsterdam.nl,Directie Wonen, Janice Aliar, j.aliar@amsterdam.nl
Voor meer informatie klik hier
-
Article
Voortgangsrapportage Ouderenhuisvesting 2019 in het kader van het Programma ouderenhuisvesting 2019-2022
Het programma ouderenhuisvesting maakt zich sterk voor een goedewoonpositie van de Amsterdamse ouderen in nauwe samenwerking met ouderen zelf, de woningcorporaties, zorgaanbieders en alle andere betrokken partners. Vanuit het programma ouderenhuisvesting 2019-2022 wordt ingezet op drie actielijnen: 1) Inzet op individueel wonen in de ‘normale’ voorraad 2) Inzet op zelfstandige geclusterde ouderenwoningen 3) Inzet op zorghuisvesting. In de voortgangsrapportage 2019 rapporteert het programma over de behaalde resultaten in 2019 en wordt een vooruitblik gegeven op de uitvoering van het programma in 2020 - 2022. Bij de infographic ziet men een samenvatting van de belangrijkste resultaten van het programma ouderenhuisvesting in 2019.
Behandeld in Gemeenteraad 1 juli 2020 en Commissie Wonen & Bouwen 3 juni 2020 en 13 mei 2020
Behandelend ambtenaar: Directie Wonen, Andor Kwee, andor.kwee@amsterdam.nl
Voor meer informatie klik hier
Het programma Ouderenhuisvesting is een samenwerking van de Gemeente Amsterdam (Wonen, Zorg, G&O, R&D en stadsdelen) met woningcorporaties, Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties, !WOON en Zorgpartijen.
Gemeente Amsterdam, maart 2020
-
Article
Programma Ouderenhuisvesting 2015-2018
Voortgangsrapportage 2016. Met het doel de aandacht te richten op de huisvesting van ouderen in Amsterdam is het Programma Ouderenhuisvesting 2015-2018 opgesteld. Dit programma is op 9 september 2015 door de Gemeenteraad vastgesteld. In deze voortgangsrapportage wordt ingegaan op de resultaten in 2016 en wordt een vooruitblik gegeven op de uitvoering van het programma in 2017. Er wordt tevens ingegaan op de toezegging aan raadslid de heer Flentge (SP) in de Raadscommissie 13 april 2016 betreffende verkoop van benedenwoningen en woningen met lift.
Behandeld in Commissie Wonen 8 maart 2017
Behandelend ambtenaar: Wonen, L. Vinken, l.vinken@amsterdam.nl
Voor meer informatie klik hier
-
Article
Zorg- en ruimte voor ouderen
Ruimtelijke strategien voor levensloopbestendige buurten. Ruimte en Duurzaamheid heeft sinds 2014 onderzoek gedaan naar de mogelijke ruimtelijke gevolgen van de ontwikkelingen in de zorg (decentralisaties en bezuinigingen) en de toenemende vergrijzing in Amsterdam. Belangrijke conclusie voor het ruimtelijk domein was dat er in de toekomst veel meer ouderen en andere mensen met een zorg- of ondersteuningsbehoefte zelfstandig thuis blijven wonen. Behalve sociale en maatschappelijke consequenties heeft dit ook ruimtelijke consequenties op verschillende schaalniveaus: op het gebruik van de woning, woonomgeving, openbare ruimte, spreiding van voorzieningen, toename verkeers-bewegingen en leegkomend zorgvastgoed. R&D heeft zich vervolgens gericht op de vraag: Waar zijn welke ruimtelijke strategieën nodig, zodat Amsterdammers langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen? Hierbij lag de focus op kwetsbare ouderen en de woonomgeving.
Behandeld in Commissie Zorg & Sport 9 maart 2017
Behandelend ambtenaar: Margreet Leclercq, M.Leclercq@amsterdam.nl, Johan Osté, joste@ggd.amsterdam.nl
Voor meer informatie klik hier
Publicatie van Ruimte en Duurzaamheid van de Gemeente Amsterdam, in opdracht van wethouder Zorg en Welzijn, Ouderen en Ruimtelijke Ordening.
Werkgroep Zorg & Ruimte - Esther Reith, Margreet Leclercq, Tim Ruijs
-
Article
Evaluatie verhuisregelingen Van Hoog naar laag
In het programma ouderenhuisvesting 2019-2022, vastgesteld door de raad op 14 februari 2019, is opgenomen dat de verhuisregelingen Van Hoog Naar Laag (VHNL) en Van Groot Naar Beter (VGNB) in 2019 worden geëvalueerd. De evaluatie is uitgevoerd door een extern bureau. Gebruikt zijn cijfers over 2017 en 2018 uit WoningNet, er zijn interviews gedaan met de betrokkenen bij de uitvoering van de verhuisregelingen van corporaties, de afdeling Wonen van de gemeente en wooncoaches van de Stichting !WOON en er is een raming gemaakt van de kosten van de uitvoering van de regelingen. In het rapport Evaluatie verhuisregelingen Amsterdam staan de uitgebreide resultaten van de verhuis-regelingen beschreven en worden aanbevelingen gedaan om het gebruik van deze instrumenten te vergroten en bij te dragen aan het meer passend wonen. De doelstellingen van de verhuisregelingen Van Hoog Naar Laag en Van Groot Naar Beter zijn dat meer ouderen beter en passend gaan wonen en dat er meer doorstroming van kleine huishoudens uit grote woningen op gang komt.
Behandeld in de Commissie Bouwen en Wonen, Ontwikkelbuurten, Dierenwelzijn, Openbare Ruimte en groen, Reiniging d.d. 2 oktober 2019. Voor meer info klik hier
Bron: Bureau Vannimwegen
Auteurs: Yvonne de Groot, Ronald Koopman, Simone Bes
-
Article
Voortgangsrapportage ouderenhuisvesting 2015-2018
In 2015 is het programma Programma ouderenhuisvesting 2015-2018 ingesteld om aandacht te kunnen besteden aan de kwetsbare positie van ouderen op de Amsterdamse woningmarkt. Het aantal 65-plussers neemt toe van 12% naar 16% van alle Amsterdammers in 2030. Oudere Amsterdammers moeten hierdoor in toenemende mate concurreren op de krapper wordende woningmarkt. Omdat het klassieke verzorgingshuis is verdwenen, blijven zij langer thuis wonen,waardoor zij aangewezen zijn op zelfstandige woningen in de stad. Die zijn niet altijd geschikt om oud in te worden. Tegen deze achtergrond heeft het programma ouderenhuisvesting in 2017prioriteit gegeven aan uitbreiding van aanbod in de bestaande voorraad en de nieuwbouw. Ook was de inzet om het bestaande zorgvastgoed te behouden voor ouderenhuisvesting. Bij dit alles is actief de samenwerking gezocht met ouderenorganisaties en partners in de stad.
Behandeld in de Commissie Wonen van 7 februari 2018
Behandelend ambtenaren: Age Niels Holstein, email a.holstein@amsterdam.nl
Iris Westerterp, email: i.westerterp@amsterdam.nl
Voor meer informatie klik hier
-
Article
Wie ouder wordt heeft niet alleen een geschikt huis nodig, maar ook een gemeenschap
In wooncomplex Wij zijn Zuiderschans wonen ouderen, mensen met dementie en jongeren samen. Zo worden er twee problemen tegelijk aangepakt: de vergrijzing en de woningnood.
-
Article
Gemeenschapsopbouw met ouderen
De wens om sociale contacten aan te gaan, is voor ouderen vaak de reden om in een wooncomplex voor ouderen te gaan wonen. Eenmaal in dat complex zijn zij best bereid en in staat te investeren in de vitaliteit van hun woongemeenschap. Maar dat kunnen zij niet alleen. Een enthousiasmerende en betrokken professional is onontbeerlijk om woongemeenschappen op den duur sociaal en levendig te krijgen, zo blijkt uit het experiment Vitale woongemeenschappen van Platform31 en Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg.