De ontwikkeling van ESG-rapportages heeft alles te maken met een visie op het doel van een onderneming, die terrein lijkt te winnen. Een onderneming is niet alleen op aarde ten faveure van haar aandeelhouders, maar moet ook de belangen van overige stakeholders dienen. Of, in de woorden van Paul Polman, voormalig CEO van Unilever: ‘The current model of shareholder capitalism generates tremendous financial value for business by pointedly not taking ownership and treating issues such as pollution or inequity as “someone else’s problem.” So, taking responsibility is the first step.’ Daarom wordt ondernemingen gevraagd verantwoording af te leggen over hun beleid en de effecten van hun activiteiten op belanghebbenden. Deze verantwoording vindt plaats aan de hand van bijvoorbeeld de door de Global Sustainability Standards Board ontwikkelde Global Reporting Initiative (‘GRI’)-standaarden. Doel is het vaststellen van de impact van de ondernemingsactiviteiten, waarbij als impact wordt beschouwd het ‘effect the organization has or could have on the economy, environment, and people, including on their human rights, which in turn can indicate its contribution (negative or positive) to sustainable development’.
Bron: Gooijer, J. (2022). ESG-standaarden als toetsingskader voor fiscale wetgeving. Nederlands Tijdschrift voor Fiscaal Recht, 2022(2), [2022/216]. https://www.ndfr.nl/content/NTFR2022-216